ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Τα δύο ματς που ακολουθούν με την ΑΕΚ και τον Απόλλωνα, είναι κάτι σαν τα «κυρίως πιάτα», που θέλει να γευτεί η ΑΕΛ. Δεν είναι τελικοί, ούτε καν μπορεί να λεχθεί πως τα αποτελέσματά τους θα κρίνουν κάτι, όμως θα είναι άλλες δύο πειστικές εξετάσεις. Ακολουθεί η Νέα Σαλαμίνα και μάλιστα εκτός έδρας, ενώ την πρώτη ημέρα του Δεκέμβρη είναι ορισμένο το παιχνίδι με την Ομόνοια. Μετά από τους τέσσερις πολύ δύσκολους αγώνες, θα μπορεί να γίνει η συζήτηση για το μέχρι πού μπορεί να φθάσει η ΑΕΛ.
Από τη στιγμή που η ομάδα της Λεμεσού δεν συγκαταλέγεται στα φαβορί για τον τίτλο, κάθε ματς που θα δίνει θα λύνει και απορίες. Η αλήθεια είναι πως η ομάδα του Ντούσαν Κέρκεζ έχει μπει σε άλλα καλούπια, θυμίζει την ομάδα του 2011-12, με τη διαφορά, πως τότε η κερκίδα κόχλαζε πριν και μετά από κάθε παιχνίδι, ενώ τώρα είναι αλλιώτικο το σκηνικό. Ακόμη και τότε, όταν η ΑΕΛ έδειχνε πως είχε τα φόντα να παραμείνει πρώτη, κανείς από την ομάδα δεν μιλούσε για τίτλο.
Στις 27 Δεκεμβρίου του 2011, ο πρόεδρος Ανδρέας Σοφοκλέους δήλωνε στο «Goal» τα ακόλουθα: «Η προσπάθειά μας είναι να φτιάξουμε μια ομάδα που θα τη χαίρεται ο κόσμος. Δουλεύουμε σε πολλούς τομείς και πιθανό κάποιοι να μην το αντιλαμβάνονται. Ο στόχος μας είναι να εξασφαλίσουμε ένα εισιτήριο για την Ευρώπη. Είμαστε στον σωστό δρόμο…». Αν ρωτούσαμε και τώρα τον πρόεδρο της ΑΕΛ, μάλλον τα ίδια θα μας έλεγε. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Θα ζητούσε βέβαια πιο δυναμική παρουσία του κόσμου, αλλά αυτό είναι ένα πονεμένο θέμα, που χρήζει πολλής συζήτησης, αλλά και αποφάσεων.
Οι γαλαζοκίτρινοι έχουν αποδείξει πως διαθέτουν το μέταλλο του νικητή και ότι μπορούν να ταξιδέψουν πολύ μακριά την ομάδα τους. Μετά από την περασμένη μέτρια αγωνιστική περίοδο, χαίρονται οι οπαδοί τους να παρακολουθούν αυτή την ομάδα. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει τι μπορεί να κάνει και μέχρι πού θα φθάσει η ομάδα της Λεμεσού. Όλοι τους φροντίζουν να κρατούν χαμηλούς τόνους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μέσα τους δεν έχει φουντώσει η δίψα για επιτυχίες που θα κρατήσουν μέχρι τον ερχόμενο Μάιο. Προς το παρόν, προέχει η έξοδος του Σαββάτου στη Λάρνακα.