ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Αν μη τι άλλο, ο Μιγκέλ Παλάνκα θα ‘χει να λέει στα παιδιά του. Στην τηλεόραση η Ρεάλ Μαδρίτης θα παίζει σε άλλο έναν τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μιγκέλ θα φουσκώσει από περηφάνια και απευθυνόμενος στα παιδιά θα πει: «Έπαιξα κι εγώ σ’ αυτήν την ομάδα!». Μπορεί να αποφύγει να πει ότι αγωνίστηκε στη «Βασίλισσα» σε τρία ματς, συνολικά 108 λεπτά, αλλά όπως και να το κάνουμε, είναι ένα παράσημο που το δικαιούται. Κάτι σαν τα περίφημα 15 λεπτά διασημότητας που είχε εξαγγείλει τη δεκαετία του 1970 ο εικαστικός Άντι Γουόρχολ.
Το νέο απόκτημα της Ανόρθωσης, που λέτε, έχει να λέει για το πέρασμά του από το Μπερναμπέου. Για την ακρίβεια, μάλλον θα θυμάται περισσότερο το «Καμπ Νου», έδρα της… μισητής για τους Μαδριλένους, Μπαρσελόνα. Το ημερολόγιο έδειχνε 13 Δεκεμβρίου 2008 και στη Βαρκελώνη διεξαγόταν το κορυφαίο ντέρμπι του πλανήτη. Στο 35ο λεπτό, τραυματίζεται ο Ολλανδός Σνάιντερ και ο Χουάντε Ράμος (ένας προπονητής που δυσκολεύτηκε αφάνταστα να στεριώσει κάπου), δίνει οδηγίες στον αριθμό 35 της Ρεάλ να μπει στο γήπεδο. Δεν είναι άλλος από τον Μιγκέλ Παλάνγκα! Ντεμπούτο με τη Ρεάλ, στη δεύτερη του συμμετοχή στην Πριμέρα Ντιβιζιόν (δύο σεζόν προηγουμένως είχε αγωνιστεί για 23 λεπτά σε ένα αγώνα τυπικής διαδικασίας ανάμεσα στη Σεβίλη και στην Εσπανιόλ), απέναντι στη Μπάρσα!
Μιλάμε για το όνειρο εκατομμυρίων πιτσιρικάδων σε όλο τον πλανήτη. Το πρόβλημα για τον Μιγκέλ είναι ότι η τύχη του γύρισε την πλάτη. Σκεφτήκατε τι θα είχε γίνει αν ο Ραούλ έφευγε στην κόντρα κι αντί να πασάρει στον Ιγκουαΐν, έδινε την μπάλα στον Παλάνκα και το «κάρφωνε»; Μιλάνε για σενάριο… Στην πραγματικότητα το ματς κύλησε με τους Καταλανούς να κυριαρχούν στο δεύτερο ημίχρονο, με τους Ετό 83’ και Μέσι (90’+1) να βάζουν τη σφραγίδα τους στη νίκη με 2-0.
Εκείνη την ημέρα χάθηκε η τεράστια ευκαιρία του νεαρού Μιγκέλ. Στη Ρεάλ, τη σεζόν 2008-09 έπαιξε άλλες δύο φορές, κόντρα στη Μαγιόρκα για 20 λεπτά και κόντρα στη Βαλένθια για 34 λεπτά, αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως θα τα ήθελε. Γι’ αυτό και το όνειρο τέλειωσε άδοξα κι ο Παλάνκα άρχισε το σεργιάνι του, από την Καστεγιόν στην Έλτσε και τη Νουμάνθια, από εκεί στην Αδελαΐδα (!), επιστροφή στον τόπο που γεννήθηκε, στην Ταραγόνα, πέρυσι στην πολωνική Κιέλτσε και από χθες στην Ανόρθωση…