Φιλοξενούμενος του συναδέλφου Πάνου Λάρκου στο Interview On The Go του Larnaka Sports, ήταν ο δήμαρχος Λάρνακας και πρώην πρόεδρος για λίγο καιρό της Νέας Σαλαμίνας, Ανδρέας Βύρας. Μεταξύ πολλών άλλων, αναφερόμενος και στη μεγάλη οπαδική του αγάπη, τη Νέα Σαλαμίνα μίλησε για της θυσίες των ανθρώπων του συλλόγου τα τελευταία χρόνια, τα θαύματα που πέτυχαν σχετικά με την οικονομική εξυγίανση και για πολλά άλλα.
«Η Νέα Σαλαμίνα και η ΑΕΚ (σ.σ. γι’ αυτές κλήθηκε να μιλήσει), είναι πρότυπο διαχείρισης στον οικονομικό τομέα», είπε ανάμεσα σε άλλα και κάλεσε τα σωματεία να ακολουθήσουν παρόμοιο παράδειγμα.
Για τους παράγοντες της προσφυγικής ομάδας και τις θυσίες τους είπε: «Είναι άτομα τα οποία πάνω απ’ όλα αγαπούν το σωματείο. Όλα τα παιδιά που είναι στο συμβούλιο δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν. Ο Θουκής θυμάμαι ότι ήταν στρατιώτης στη Σαλαμίνα απ’ όποιο πόστο του πεις, από απλό μέλος μέχρι πρόεδρος. Δεν έχει καμία άλλη φιλοδοξία και έγνοια, πέραν από την αγάπη του για το σωματείο και θυμάμαι πόσο δύσκολο ήταν να τον πείσω να μπει πρόεδρος επειδή δεν ήταν αυτοσκοπός το αξίωμα, ούτε να είναι τα φώτα πάνω του. Κι άλλα παιδιά όπως οι Γιάννος Χρυσοστόμου, Γιώργος Κωνσταντίνου Μιχάλης Μελεμενής, οι νεαροί που μπήκαν τώρα, πιο παλιά ο Πάρης Ανδρέου, ο Ανδρέας Παρασκευά κ.ά., είναι πρώτα φίλαθλοι του Σωματείου, οπαδοί της Σαλαμίνας και μετά παράγοντες».
«Με πολύ κόστος, δηλαδή πρέπει να μπεις μέσα για να αντιληφθείς τι σημαίνει να είσαι παράγοντας στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Πολλή η πίεση, πολλά τα λεφτά που πρέπει να βάλεις από την τσέπη. Δεν είναι ρόδινα τα πράγματα, με μια ήττα είτε βάζεις λεφτά, είτε εργάζεσαι 24 ώρες, είσαι ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Δεν τους θέλουμε αυτούς τους ανθρώπους», πρόσθεσε.
Άμα αγαπάς την ομάδα σου και μπεις ως παράγοντας στο Δ.Σ. επειδή θες να βοηθήσεις και όχι για επαγγελματικούς σκοπούς, είναι δεδομένο πως απαιτούνται θυσίες και στέρησε ένα σωρό άλλα πράγματα από την προσωπική σου ζωή.
Επ’ αυτού, ο κ. Βύρας είπε: «Είναι σαν το ναρκωτικό, όταν μπεις σε ένα σωματείο δεν ξέρεις που θα σταματήσεις στον οικονομικό τομέα, στις ευθύνες… αν δεν το ζήσεις δεν καταλάβεις. Όχι δεν θα ξανάμπαινα πρόεδρος, κανεί… φυσικά στη ζωή έμαθα να μην λέω κανεί. Ελπίζω να μην παραστεί ανάγκη να μπω πρόεδρος γιατί ούτε όταν είχα μπει είχα φιλοδοξία να γίνω πρόεδρος. Είχα αγάπη για το σωματείο κι ελπίζω αυτή η αγάπη να μην αποτελέσει λόγος να εμπλακώ με τα διοικητικά του σωματείου. Θέλω να πιστεύω πως η Σαλαμίνα δεν θα βρεθεί στην ανάγκη να χρειαστεί τον Βύρα ή κάποιο άλλο άτομο που θα βρεθεί εκεί λόγω ανάγκης».
«Τα τελευταία διοικητικά συμβούλια της Σαλαμίνας έχουν κάνει θαύματα σε όλους τους τομείς. Το να πληρώνονται οι παίκτες την τελευταία μέρα του μήνα δεν ήταν ποτέ δεδομένο για τη Νέα Σαλαμίνα και ότι τα καταφέρνει αυτό τα τελευταία χρόνια είναι μεγάλος άθλος. Το ότι κατάφεραν τα παιδιά αυτό το πράγμα είναι πολύ μεγάλη ιστορία. Όταν αναλαμβάναμε, όποιον παίκτη προσπαθούσαμε να φέρουμε, περιμέναμε γιατί όταν ρωτούσαμε οι πιθανότητες να έρθει ήταν πολύ μειωμένες. Πλέον υπάρχουν παίκτες που θέλουν από μόνοι τους να έρθουν κι αυτό είναι λόγω της αξιοπιστίας που κατάφερε το Δ.Σ. να υπάρχει στο σύλλογο», κατέληξε.