ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Το κακό ξεκίνησε από το καλοκαίρι, όταν νωρίς – νωρίς τέθηκαν εκτός δράσης κάποιοι ποδοσφαιριστές. Είχαν ήδη αποχωρήσει οι Άλεφ, Γιάκολις και Σαντάνα, ενώ είχε «κοπεί» και ο Ντα Σίλβα. Οι νέοι που αποκτήθηκαν δεν βοήθησαν καθόλου. Ο Περέιρα ήταν ο μόνος που έδειξε κάτι και με τα γκολ του βοήθησε στο να προχωρήσει ο Απόλλωνας. Οι υπόλοιποι, όμως, δεν έκαναν κάτι το ιδιαίτερο.
Ο Καραγιόλ ήταν απελπιστικά κακός και συνεχώς ασχολούνταν μαζί του οι φυσιοθεραπευτές, ο Σουμά έφυγε νωρίς, ο Μπρου με πέντε θλάσεις (!) ήταν παρών – απών. Είναι μια πραγματικότητα πως, αυτή η ομάδα με τις επιλογές που της έμειναν δεν μπορούσε να πετύχει τον μεγάλο στόχο. Και δεν έφταναν οι κακές επιλογές του καλοκαιριού, δεν έγινε ενίσχυση τον Ιανουάριο. Τα κενά δεν καλύφθηκαν και η ομάδα συνέχισε «γυμνή» τους πρώτους μήνες του 2019. Παρά τις φιλοδοξίες που υπήρχαν δεν έγινε καμιά κίνηση και όσο οι αγωνιστικές περνούσαν, οι τραυματισμοί και η κούραση ταλαιπωρούσαν και με το παραπάνω την ομάδα του Σωφρόνη Αυγουστή. Τα κενά υπήρχαν, όμως αγνοήθηκαν.