ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Δεν αντιλέγει κανείς πως για να είσαι ακριβής στα όσα γράφεις και λες για μία ομάδα που διεκδικεί το πρωτάθλημα, οφείλεις να έχεις συνολική εικόνα. Προφανώς και οι φίλοι του Απόλλωνα έχουν κάθε δικαίωμα να αναφωνούν «Απόλλων, Θρύλος, πρωτάθλημα», από τη στιγμή που βλέπουν την ομάδα τους να βρίσκεται 180 λεπτά πριν από το πρώτο αστραφτερό τρόπαιο μετά από 15 χρόνια.
Οι κυανόλευκοι προσπέρασαν προχθές στο Τσίρειο άλλο ένα εμπόδιο και ο τίτλος παραμένει στα πόδια του Γιάννη Πετράκη και των ποδοσφαιριστών του. Υπό την έννοια πως με δύο στα δύο το παίρνουν. Αυτά για την προοπτική τίτλου, ωστόσο η πραγματικότητα «φωνάζει» για την αναγκαιότητα προσγείωσης, ταπεινότητας και συγκέντρωσης. Οι ισορροπίες του τίτλου ήταν και παραμένουν λεπτές.
«Το πιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς είναι πάντα το επόμενο. Δεν έχει τελειώσει τίποτα και αυτή τη στάση που έχουμε μέχρι τώρα θέλουμε να τη διατηρήσουμε μέχρι να τελειώσει το πρωτάθλημα», ήταν το ξεκάθαρο μήνυμα που έστειλε ο προπονητής της ομάδας. Η αλήθεια είναι πως ο Απόλλων, παρουσιάζεται πολύ πιο απαιτητικός και ποδοσφαιρικά πιο ώριμος στα πλέι οφ σε σχέση με προηγούμενες σεζόν. Αυτό αποτελεί αναμφίβολα καλό σημάδι, όπως και το γεγονός πως το σύνολο άρχισε να μην επηρεάζεται και τόσο από το συνεχόμενο μπες-βγες παικτών στην ενδεκάδα λόγω απουσιών. Ανεξαρτήτως από το ποδόσφαιρο που υπηρετεί ο Πετράκης, η ομάδα της Λεμεσού ήταν και παραμένει η μοναδική στα πλέι οφ που δεν έχει ηττηθεί σε οκτώ συναπτά ματς, κατά τα οποία σκόραρε σε όλα πλην ενός και παραλλήλως, δέχθηκε μόλις πέντε τέρματα.
Στοιχεία που δεικνύουν αρκετά, με το σπουδαιότερο όλων πως ο φετινός Απόλλων, μπορεί να διευρύνει το αλάνθαστο σερί των προηγούμενων δύο αναμετρήσεων (ΑΕΛ 2-1, ΑΕΚ 3-1) και να κόψει πρώτος το νήμα του τερματισμού.