ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΠΑΦΙΤΗ
Με τον πιο ηχηρό τρόπο η Ανόρθωση εκτροχιάστηκε από την πορεία πρωταθλητισμού. Απέναντι στον αδιάφορο βαθμολογικά Ολυμπιακό των πολλών αλλαγών και την προσοχή στραμμένη στο κύπελλο η ομάδα της Αμμοχώστου δέχθηκε την πιο δυνατή σφαλιάρα στη φετινή σεζόν και είδε τις (όποιες) ελπίδες διατηρούσε για κατάκτηση του πρωταθλήματος να εξανεμίζονται. Λίγες μέρες μετά τη δήλωση υπερηφάνειας του Τιμούρ Κετσπάγια ότι είναι η μοναδική ομάδα που διεκδικεί όλους τους εγχώριους τίτλους στην τελευταία διετία η «Κυρία» έμεινε στο -10 από την πρωτοπόρο Ομόνοια και πλέον μόνο με μαθητικές πράξεις μπορεί να ελπίζει σε ανατροπή των δεδομένων. Η πικρή αλήθεια για τους κυανόλευκους είναι ότι ο στόχος αναθεωρείται και η προσοχή, πλέον, στη μάχη του πρωταθλήματος επικεντρώνεται στην κατάκτηση της τρίτης θέσης που οδηγεί σε απευθείας ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Η κριτική από τους φίλους της Ανόρθωσης αγγίζει τους πάντες, με τις φωνές διαμαρτυρίες για τις επιλογές του Τιμούρ Κετσπάγια να μοιάζουν με αυτές του Γεωργιανού στον πάγκο όταν η «Κυρία» δεν κερδίζει. Η απουσία των Μίχα και Βργκοτς στο αρχικό σχήμα δεν βρίσκει ποδοσφαιρική εξήγηση. Ο Ισραηλινός πιστώθηκε τέσσερις ασίστ στο παιχνίδι με την Καρμιώτισσα, ήταν ψυχολογικά ανεβασμένος και είναι αποδεδειγμένα μακράν του δεύτερου ο πιο δημιουργικός μέσος στο ρόστερ. Μηδέν παθητικό είχε η Ανόρθωση στα οκτώ από τα δέκα παιχνίδια πρωταθλήματος με κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους Ρισβάνη και Βργκοτς, όμως ο Κροάτης έμεινε στον πάγκο και οπισθοχώρησε στα μετόπισθεν ο Αρτυματάς. Το αποτέλεσμα άφησε εκτεθειμένο τον Κετσπάγια με τον Ολυμπιακό σε τρεις τελικές προσπάθειες να πετυχαίνει δύο τέρματα και να χάνει μια κλασική ευκαιρία.
Ακόμη και στην επίθεση εμφανίζονται φαινόμενα που προβληματίζουν. Όταν ο Κβιλιτάια πρωτοήρθε ξεχώριζε σαν τη μύγα μεσ’ το γάλα με οποιονδήποτε αμυντικό στο κυπριακό πρωτάθλημα. Πέντε – έξι μήνες μετά παρουσιάζει έντονα σημάδια κούρασης και στην τελική προσπάθεια. To αήττητο 12 αγωνιστικών έσπασε και επί της ουσίας ήταν μία τρύπα στο νερό, αφού η βαθμολογική διαφορά από την κορυφή δεν μειώθηκε ποτέ από την ημέρα που «αποπέμφθηκε» ο Γκόρντον Σίλτενφελντ ως η… «πηγή του κακού για τα λάθη στην άμυνα».