ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Η αλήθεια είναι ότι στις πρώτες του ημέρες στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» δεν έβγαζε μάτια. Και πιθανώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον κατέταξαν στις… μετριότητες ή στους λεγόμενους «βοηθητικούς» ποδοσφαιριστές. Ακόμη, αν ανατρέξεις στον Τύπο, την περίοδο Αυγούστου – Νοεμβρίου του 2019, θα δυσκολευθείς να βρεις εγκωμιαστικά σχόλια για τον Μουρτάζ Νταουσβίλι. Ο Γεωργιανός μέσος έπαιζε – δεν έπαιζε και για ένα δίμηνο κυμαινόταν μεταξύ δεκαλέπτων και εικοσαλέπτων, άντε κανά μισάωρο σε… γιορτή. Πάντα ως αλλαγή.
Γύρω στα τέλη Νοεμβρίου του ’19 έγινε ενδεκαδάτος κι από τότε, ο Τιμούρ Κετσπάγια δεν ρισκάρει τη μη συμμετοχή του. Είναι, άλλωστε, ο άνθρωπος που τον εμπιστεύθηκε, που του ‘δωσε μπόλικες συμμετοχές στην Εθνικής Γεωργίας και τον έφερε στην Κύπρο. Τώρα τελευταία απολαμβάνει και την εμπιστοσύνη της πλειονότητας των φίλων της Ανόρθωσης και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι αποτελεί παίκτη βαρόμετρο. Η απουσία του, πλέον, προκαλεί έντονους πονοκεφάλους.
Η αγωνιστική συμπεριφορά του Μουρτάζ Νταουσβίλι, παραπέμπει σε μεγάλο βαθμό στο παρατσούκλι που του κόλλησαν, το «Πούμπα». Ο… άγριος πολεμιστής της ταινίας «ο Βασιλιάς των Λιονταριών», που στο γήπεδο μπορεί να ανατρέψει το ισοζύγιο των δυνάμεων στη μεσαία γραμμή. Τρέχει ασταμάτητα, παίζει με μυαλό, αναχαιτίζει και προσπαθεί να σπρώξει την ομάδα προς τα μπρος. Είναι αλήθεια, επίσης, ότι η Ανόρθωση, δαπάνησε πολλά χρήματα για να ενισχύσει το κέντρο της, αλλά ο βαθμός αξιοπιστίας και συνέπειας, πιάνει ταβάνι μόνο στον Νταουσβίλι.
Τώρα τελευταία, μάλιστα, που συμμετέχει περισσότερο στον δημιουργικό τομέα, επιβεβαιώνει ότι δεν έχει και πολλά να ζηλέψει από τους ακριβοπληρωμένους μπαλαδόρους. Η Ανόρθωση έχει παίκτες ψηλής ποιότητας για τα δεδομένα της Κύπρου. Όχι πολλούς, αλλά υπάρχουν. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Μουρτάζ Νταουσβίλι, κάτι που το επιβεβαιώνει, σχεδόν σε κάθε του εμφάνιση.