ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΛΑΡΚΟΥ
Πάνε πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ο κόσμος της Ανόρθωσης έκανε Χριστούγεννα έχοντας πλατύ χαμόγελο και αισιοδοξία. Εδώ και μία δεκαετία, με εξαίρεση τη σεζόν 2012-13 όταν ήταν στην κορυφή με διαφορά τέσσερις βαθμούς από τον ΑΠΟΕΛ, αλλά μετά ήρθε η κατηφόρα και η κάτω βόλτα, ο κόσμος της ομάδας δεν είχε λόγους να χαμογελά. Φέτος είναι η σεζόν που δείχνει η ομάδα να έχει σταθερότητα και πολύ μεγάλη σοβαρότητα στο παιχνίδι της.
Με 30 βαθμούς σε 13 παιχνίδια και έχοντας βγάλει και δύσκολο σχετικά πρόγραμμα η σεζόν φαντάζει ιδανική για να μπορέσει να εκπληρώσει στο τέλος τους στόχους της. Μπορεί ο Τιμούρ Κετσπάγια να έθεσε ως στόχο το πρωτάθλημα, όμως ακόμη και η έξοδος στην Ευρώπη να έρθει, χωρίς τίτλο, θα είναι ένα βήμα προς τα εμπρός. Ο κόσμος, όμως, βλέποντας την ομάδα να μπορεί να διεκδικήσει μέχρι το τέλος το πρωτάθλημα έχει απαιτήσεις. Και οι απαιτήσεις αυτές έχουν «γεννηθεί» από την πολύ καλή παρουσία της ομάδας στο γήπεδο σε κάθε αγωνιστική.
Είναι σημαντικό να γίνουν σωστές και ποιοτικές κινήσεις τώρα τον Ιανουάριο. Θα αποκτηθεί ένας μέσος και θα αποχωρήσει ο Κοφί, ενώ θα γίνει κίνηση απόκτησης παίκτη κάτω των 22 και δεν θα χρειαστεί να γίνει αντικατάσταση, έτσι δεν θα αποχωρήσει άλλος. Εκτός αν προκύψει κάποια ανατροπή με άλλο ποδοσφαιριστή και χρειαστεί να γίνει μία επιπλέον κίνηση. Για την ώρα ο Κετσπάγια κρίνει και πιστεύει ότι με μία-δυο κινήσεις μπορεί η ομάδα να πάει μέχρι τέλος για τον τίτλο. Στα θετικά είναι ότι δεν είχε σημαντικές απουσίες από κάρτες, όμως υπάρχουν πολλοί που είναι στο όριο και κάθε αγωνιστική κινδυνεύουν να χάσουν την επόμενη.