ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η ΑΕΛ δικαιολόγησε την παρουσία της απέναντι στο Παραλίμνι μόνο στο πρώτο ημίχρονο, όταν είχε ανατρέψει το 0-1 με δύο γκολ του Χουράδο. Οι γαλαζοκίτρινοι στη συνέχεια… χάθηκαν και παρουσίασαν την εικόνα που είχαν με την Ανόρθωση. Στους τρεις τελευταίους αγώνες η ΑΕΛ κέρδισε μόλις δύο βαθμούς, κάτι που την απομάκρυνε από τους πρωτοπόρους. Οι αδυναμίες είναι φανερές και στο Παραλίμνι… έβγαζαν μάτια. Κάποιοι ποδοσφαιριστές με τις εμφανίσεις τους προκαλούν προβληματισμό.
Η κακή απόδοση του Κάρλος στο πρώτο ημίχρονο συνεχίστηκε και στην επανάληψη. Πέρασαν στο παιχνίδι και οι Αγκάνοβιτς και Εμαέ, αλλά δεν βοήθησαν καθόλου. Από την άλλη, ο Αντάμοβιτς που ξεπέρασε το πρόβλημά του έμεινε στον πάγκο. Παρόλα αυτά, αν ήταν πιο προσεκτικός και ομαδικός ο Αβραάμ, η ΑΕΛ θα μπορούσε να σημείωνε και τρίτο γκολ και να έφτανε στη νίκη. Αντί αυτού, έγινε και το λάθος στο τέλος για να ισοφαρίσει η Ένωση και η ΑΕΛ να χάσει δύο βαθμούς.
Με τέτοιες εμφανίσεις όπως η προχθεσινή και η προηγούμενη με την Ανόρθωση, η ΑΕΛ δεν μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλό στη σεζόν. Δυο – τρεις ποδοσφαιριστές δεν έχουν θέση στο ρόστερ της ΑΕΛ και το δείχνουν με την απόδοσή τους. Ο Κέρκεζ φαίνεται να τους έχει υπερεκτιμήσει και τους περιέβαλε με εμπιστοσύνη, όμως δεν τον δικαίωσαν. Από την άλλη και για τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές, αυτούς κυρίως που τα δίνουν όλα σε κάθε παιχνίδι, είναι σκληρό αυτό που συμβαίνει, να μην έχουν τον κόσμο στο πλευρό τους για να τους χειροκροτήσει και να τους εμψυχώσει. Η εικόνα με την παρουσία των οπαδών στις κερκίδες είναι τραγική. Ούτε σε παιχνίδια μικρότερων κατηγοριών δεν υπάρχει τόση μικρή προσέλευση.