ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Με βήμα σημειωτόν δεν γίνεται δουλειά… Με άμυνα που μόνο άμυνα δεν ήταν δεν έχει πιθανότητες η ΑΕΛ να κοιτάξει μπροστά. Δεν λειτούργησε ο αμυντικός μηχανισμός και η ομάδα του Ντούσαν Κέρκεζ αδίκησε στην κυριολεξία τον εαυτό της!
Κατάφερε να ανατρέψει το 1-0 και να το γυρίσει σε 1-2, αλλά μέσα σε εφτά λεπτά (60’-67’) δέχθηκε δύο γκολ για να φύγει από το «Αμμόχωστος» με σκυμμένο το κεφάλι. Μετά την ανατροπή, το γκολ της ισοφάρισης από τον Αντρέ Τεϊσέιρα και το δεύτερο γκολ του Νιλς Τεϊσέρα, με το οποίο η ΑΕΛ πήρε προβάδισμα στο σκορ, η πλάστιγγα φαινόταν πως έγερνε προς την πλευρά των γαλαζοκίτρινων.
Αντί αυτού, ένας ποδοσφαιριστής (Ελουντού), ο οποίος μπήκε αλλαγή έκανε σκόνη και θρύψαλα τις ελπίδες της ΑΕΛ, πως θα έπαιρνε τους τρεις βαθμούς. Φάνηκε πως η απώλεια του Αβραάμ επηρέασε την ομάδα της Λεμεσού, όμως δεν μπορεί αυτό το γεγονός να αποτελεί δικαιολογία. Η ΑΕΛ αντέδρασε στις δυσκολίες του αγώνα, όμως φάνηκε αδύναμη να διαχειριστεί το υπέρ της σκορ.
Φταίει πιο πολύ η άμυνα, αλλά και οι άλλες γραμμές δεν ήταν καλύτερες. Σε μια περίοδο, μετά και το πολύ καλό δεύτερο ημίχρονο στον αγώνα του Σούπερ Καπ, που έδειχνε πως θα έπαιρνε τα πάνω της, ήλθε η προχθεσινή ήττα να φανερώσει αδυναμίες. Το 3-2 είναι κάτι σαν υποχώρηση για τη ΑΕΛ. Σκέτη μαχαιριά και στους πιστούς οπαδούς της, που την ακολούθησαν στη Λάρνακα σε μια ακατάλληλη ώρα. Όλα λίγο πολύ έφταιξαν, ακόμη και η διαχείριση των κινήσεων από τον πάγκο. Με καλύτερη άμυνα, συγκέντρωση και περισσότερη δράση από το σύνολο των ποδοσφαιριστών, η ΑΕΛ θα μπορούσε να έφευγε με το διπλό.
Κάποια στοιχεία όμως δεν τα υπολόγισαν σωστά οι ποδοσφαιριστές και η τεχνική ηγεσία. Ακολουθεί η διακοπή του πρωταθλήματος και στις 21 Οκτωβρίου (ημέρα Δευτέρα), οι κυπελλούχοι θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την ΑΕΚ στο Τσίρειο. Η επόμενη μέρα της δεύτερης ήττας στο πρωτάθλημα, θα πρέπει να σημάνει συναγερμό. Είναι η ευκαιρία ανασύνταξης όλων των δυνάμεων, γιατί όση απογοήτευση και αν υπάρχει, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς.