ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Από διεκδικήτρια του πρωταθλήματος μεταξύ 2014-15 και 2018-19, κατά τις οποίες κέρδισε σε πέντε σερί σεζόν θέση στο Γιουρόπα Λιγκ, η ΑΕΚ ετοιμάζεται για δεύτερη συνεχόμενη φορά να μείνει εκτός Ευρώπης. Δείγμα της πτωτικής πορείας που ακολουθεί, κυρίως από το καλοκαίρι του 2018. Τότε που αποχώρησε ο Τσάβι Ρόκα και παραλλήλως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για κάποιους πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δεν αναπληρώθηκαν ποτέ επάξια.
Ο Άντρος Καραπατάκης και οι συνεργάτες του δεν δικαιώθηκαν αρχικά για την επιλογή του Άντερ Μουρίγιο και έπειτα του Αρνάλ Κόντε. Αμφότεροι δεν… μπήκαν στα παπούτσια του προκατόχου τους στο πόστο του τεχνικού διευθυντή. Κατά συνέπεια χάθηκε η σταθερότητα που χαρακτήριζε την ΑΕΚ και αποτελούσε ένα από τα όπλα της.
Οι δύο προπονητές του Ρόκα σε τέσσερα χρόνια (Τόμας Κρίστιανσεν, Ιμανόλ Ιδιάκεθ) έγιναν έξι σε λιγότερο από τρία (Άντονι Ιραόλα, Ιμανόλ Ιδιάκεθ, Ηλίας Χαραλάμπους, Νταβίδ Κανέδα, Τζοάν Καρίγιο, Σωφρόνης Αυγουστή). Το σταθερό μοντέλο του 4-3-3 με ποδόσφαιρο κατοχής, παραμερίστηκε σταδιακά και καθιερωνόταν ο σχηματισμός και η φιλοσοφία που ήθελε ο εκάστοτε τεχνικός. Σε συνδυασμό με τις αλλαγές στο ρόστερ και τις λανθασμένες επιλογές παικτών, η ΑΕΚ έχασε την ταυτότητά της και αποδυναμώθηκε. Πλέον, με την επιστροφή του Ρόκα, ο Καραπατάκης θέλει πολύ να δικαιωθεί αυτή τη φορά για να δει ξανά την ομάδα του πρωταγωνίστρια.