ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΛΑΝΙΔΗ
Ο βαθμολογικός πίνακας «λέει» ότι η ΑΕΚ απέχει τρεις βαθμούς από τις πρωτοπόρες Ανόρθωση και Ομόνοια. Άρα είναι εντός στόχου. Αυτό, όμως, δεν ξεγελά τη διοίκησή της, που βλέποντας τις προβληματικές εμφανίσεις θέλει να γίνουν τα απαραίτητα για να επανέλθουν οι καλές ημέρες. Γι’ αυτό και προσβλέπει στη μετεγγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, ελπίζοντας ότι τούτη τη φορά θα ο χειμερινός σχεδιασμός θα ενισχύσει σημαντικά την ομάδα της Λάρνακας.
Για την ώρα, ο Άντερ Μουρίγιο και οι συνεργάτες του για τη στελέχωση της ΑΕΚ δουλεύουν στο μυαλό τους πώς θα κινηθούν, αλλά όπως διαρρέει από τις τάξεις τους, προσδοκούν σε τέσσερις ποιοτικές προσθήκες (είναι βεβαίως και ένα άλλο κεφάλαιο, αλληλένδετο, ποιοι θα αποχωρήσουν…).
Σαφέστατα, ένα θέμα που μελετάται είναι πώς θα παρουσιαστούν πιο αξιόπιστοι στα μετόπισθεν οι κιτρινοπράσινοι. Όχι μόνο επειδή με τα 11 γκολ παθητικό βρίσκονται στη μέση του σχετικού στατιστικού των ομάδων της Α’ Κατηγορίας, υπερέχοντας μόνο των ομάδων που έχουν στόχο την παραμονή. Είναι και η εικόνα που παρουσιάζει η γραμμή αναχαίτισης, μα και τα δεδομένα του υφιστάμενου ρόστερ.
Κάπου στην κουβέντα λοιπόν, μπαίνει η περιλάλητη αναπλήρωση του Νταβίδ Καταλά, που δεν έγινε ποτέ το περασμένο καλοκαίρι. Άλλωστε, είναι και το ερώτημα αν ο Ιμανόλ Ιδιάκεθ μπορεί να στηριχτεί στον Ντάνιελ Μοϊσόφ, ο οποίος βρίσκεται σχεδόν μονίμως στο απουσιολόγιο. Κάτι που φέρνει τον Μικέλ Γκονθάλεθ να παλεύει έχοντας στο πλευρό του δύο παρτενέρ, οι οποίοι αγωνίζονται κατά συνθήκη στο κέντρο της άμυνας (πότε ο Σιμπραχίντ Ταντί, πότε ο Τζοάν Τρουγιόλς, πότε ο Φακούντο Γκαρσία και πότε ο Κάρλες Πλάνας). Επομένως, η απόκτηση κεντρικού αμυντικού περιωπής θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ.