ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΛΑΡΚΟΥ
Τι κι αν σε επτά παιχνίδια η ΑΕΚ παραμένει αήττητη; Οι δυο νίκες και οι πέντε ισοπαλίες έχουν φέρει έντονη απογοήτευση και προβληματισμό στις τάξεις της διοίκησης και όχι μόνο. Το χειρότερο είναι πως όσο πάει η μουρμούρα μεγαλώνει. Κάτι φυσικά που όχι μόνο δεν είναι υγιές, αλλά δημιουργεί επιπλέον προβλήματα και ταρακουνήματα.
Ο προβληματισμός δεν πηγάζει απλά γιατί η ομάδα δεν κερδίζει, αλλά περισσότερο γιατί η ομάδα δεν μπορεί να παίξει ωραίο και ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ο συνδυασμός των δυο, δηλαδή εύκολες απώλειες και μέτριο έως κακό θέαμα στο γήπεδο, έχουν φέρει την ΑΕΚ σε μία δύσκολη κατάσταση. Είμαστε μόλις στην έβδομη αγωνιστική και υπάρχουν άλλες 25 και δεν μπορεί να πει κανείς από τώρα ότι η ομάδα είναι εκτός στόχων. Είναι όμως μακριά από αυτά που όλοι περίμεναν φέτος.
Απέναντι στο Παραλίμνι η ΑΕΚ προβλημάτισε και προβλημάτισε έντονα. Ειδικά στο πρώτο μέρος ήταν κάτι παραπάνω από τραγική η εμφάνισή της. Η χειρότερη ΑΕΚ των τελευταίων χρόνων. Μέσα σε ένα 45λεπτο δέχθηκε τέσσερα γκολ, το ένα κακώς δεν μέτρησε και η ΕΝΠ δημιούργησε κι άλλες ευκαιρίες για γκολ που θα μπορούσε στο τέλος να πάρει και το ματς. Η αλλαγή συστήματος στο δεύτερο μέρος έκανε πιο υποφερτή την εικόνα της ΑΕΚ η οποία ανέτρεψε τα εις βάρος της δεδομένα αλλά και πάλι δεν έπειθε.
Ο Ιμανόλ Ιδιάκεθ διάβασε λανθασμένα το ματς και με τον τρόπο που έπαιξε η ΑΕΚ φάνηκε να μην ήταν καν στο γήπεδο στο πρώτο μέρος. Πολλοί φωνάζουν και τα έχουν με τον Μουρίγιο για τις επιλογές του καλοκαιριού. Άλλοι για τους συχνούς τραυματισμούς που έχουν φέρει την ομάδα να παίζει κάθε αγωνιστική με πολλές και σημαντικές απώλειες. Όλα αυτά έφεραν την ΑΕΚ πίσω στο βαθμολογικό πίνακα και σκόρπισαν τον προβληματισμό. Το παιχνίδι που ακολουθεί με τον ΑΠΟΕΛ εκτός έδρας, αν και πολύ νωρίς στο πρωτάθλημα, αποκτά μεγαλύτερη σημασία. Σε περίπτωση ήττας η ΑΕΚ θα χάσει ακόμη μεγαλύτερο έδαφος στην προσπάθειά της να υλοποιήσει τους υψηλούς της στόχους.