Λίγες ημέρες μετά το «αντίο» του Βασίλη Σπανούλη, το ελληνικό μπάσκετ «χάνει» και τον Νίκο Ζήση, ο οποίος με σχετική ανάρτηση στο Instagram, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τα παρκέ. Ο 37χρονος έβαλε τέλος σε μια καριέρα 21 χρόνων, κατά τη διάρκεια της οποίας κατέκτησε 25 τίτλους σε συλλογικό επίπεδο, ένα ασημένιο σε Μουντομπάσκετ και ένα χρυσό και ένα χάλκινο σε Eurobasket. Όλα αυτά του χάρισαν το προσωνύμιο «Lord of the Rings» του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Νίκος Ζήσης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (16/8/83) και ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη ΧΑΝΘ, σε ηλικία 13 ετών. Το 2000, σε ηλικία 17 ετών, μετακομίζει στην Αθήνα για λογαριασμό της ΑΕΚ. Με την Ένωση αγωνίστηκε για πέντε χρόνια, κατακτώντας το πρωτάθλημα Ελλάδας (2002) και το κύπελλο Ελλάδας (2001), ενώ αναδείχθηκε και καλύτερος νέος παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος το 2002.
Το 2005 μετακόμισε στην Ιταλία και την Μπενετόν Τρεβίζο, με την οποία κατέκτησε ένα πρωτάθλημα (2006), ένα κύπελλο (2007) και ένα σούπερ καπ Ιταλίας (2007).
Το καλοκαίρι του 2007 υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας έναντι περίπου 5 εκατομμυρίων ευρώ. Με τους Ρώσους ο Ζήσης έφτασε στην κορυφή της Euroleague το 2008, κερδίζοντας στον τελικό τη Μακάμπι Τελ Αβίβ με 91-77. Την επόμενη χρονιά έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου ηττήθηκε από τον Παναθηναϊκό με 73-71.
Το 2009 αποχώρησε από την ΤΣΣΚΑ και επέστρεψε στην Ιταλία για λογαριασμό της Μοντεπάσκι Σιένα. Εκεί έμεινε τρία χρόνια και κατέκτησε ισάριθμα πρωταθλήματα, κύπελλα και σούπερ καπ Ιταλίας.
Το 2012 μετακόμισε στην Liga ACB και την Μπιλμπάο, ενώ ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στη Ρωσία για την Ούνικς Καζάν, με την οποία κέρδισε το κύπελλο Ρωσίας (2014).
Από τον Δεκέμβριο του 2014 μέχρι και τον Ιούνιο του 2015 αγωνίστηκε στη Φενερμπαχτσέ του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ενώ το καλοκαίρι του 2015 συμφώνησε με τη Μπάμπεργκ και μετακόμισε στη Γερμανία. Εκεί κατέκτησε 2 πρωταθλήματα (2016, 2017), 2 κύπελλα (2017, 2019) και ένα σούπερ καπ (2015). Μάλιστα, στον τελικό κυπέλλου το 2019, αναδείχθηκε MVP του αγώνα, καθώς είχε 19 πόντους, 8 ασίστ και 3 ριμπάουντ, ενώ σημείωσε και το νικητήριο καλάθι της ομάδας του. Στην Μπάμπεργκ έμεινε μέχρι το καλοκαίρι του 2019, με την γερμανική ομάδα να αποσύρει τη φανέλα με το νούμερο 6 προκειμένου να τιμήσει τον Έλληνα άσσο για την προσφορά του.
Στη συνέχεια αγωνίστηκε για ενάμιση χρόνο στην Ισπανία και την Μπανταλόνα πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και την ΑΕΚ τον Ιανουάριο του 2020, δεκαπέντε χρόνια μετά την αποχώρησή του από το ελληνικό πρωτάθλημα. Με την ΑΕΚ κατάκτησε το δεύτερο κύπελλο Ελλάδας της καριέρας του, κερδίζοντας τον Προμηθέα Πατρών στον τελικό με 61-57. Ο Ζήσης αναδείχθηκε MVP του τελικού, ενώ αυτός ήταν ο 25ος τίτλος της καριέρας του.
Στις 27 Μαρτίου 2021, έγινε ο έκτος σκόρερ στην ιστορία της ΑΕΚ στο πρωτάθλημα Ελλάδας με 1.263 πόντους σε 167 αγώνες.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Ως μέλος της Εθνικής ομάδας, ο Ζήσης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του 2005 (78-62 τη Γερμανία), ενώ ήταν και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 10,6 πόντους ανά αγώνα.
Το 2006 αναγκάστηκε να αποχωρήσει από του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας, καθώς υπέστη τριπλό κάταγμα στο ζυγωματικό μετά από χτύπημα του Άντερσον Βαρεζάο στην αναμέτρηση της Ελλάδας με τη Βραζιλία. Η εθνική έφτασε μέχρι τον τελικό, όπου ηττήθηκε από την Ισπανία (70-47), έχοντας νωρίτερα αποκλείσει τις ΗΠΑ στον ημιτελικό της διοργάνωσης με 101-95.
Το 2007 κατέκτησε την 4η θέση στο Eurobasket της Ισπανίας, ενώ έναν χρόνο αργότερα κατέλαβε την 5η θέση στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. Το 2009 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Eurobasket της Πολωνίας κερδίζοντας τη Σλοβενία στον «μικρό» τελικό με 57-56.
Υπήρξε δύο χρόνια αρχηγός της Εθνικής ομάδας (2014, 2015), ενώ τον Μάιο του 2016 ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τη «γαλανόλευκη».
Με την εθνική αγωνίστηκε σε 189 αγώνες (τέταρτος στην ιστορία) έχοντας 1.455 πόντους (μ.ο: 7,70, δέκατος πέμπτος σκόρερ στην ιστορία).
ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΗΣΗ
– Καλύτερος νέος παίκτης του ελληνικού πρωταθλήματος (2002)
– 2 φορές μέλος του Ελληνικού All-Star Game (2004, 2005)
– Καλύτερος νέος Ευρωπαίος Καλαθοσφαιριστής (2005)
– MVP του τελικού Κυπέλλου Γερμανίας (2019)
– MVP του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας (2020)
– Πρώτος σκόρερ του Eurobasket Under 16 (1999)
– MVP του Eurobasket Under 20 (2002)
– MVP στο Τουρνουά Ακρόπολις (2013)
ΤΙΤΛΟΙ ΣΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
ΜΕ ΑΕΚ
1 Πρωτάθλημα Ελλάδας: 2002
2 Κύπελλα Ελλάδας: 2001, 2020
ΜΕ ΜΠΕΝΕΤΟΝ ΤΡΕΒΙΖΟ
1 Πρωτάθλημα Ιταλίας: 2006
1 Κύπελλο Ιταλίας: 2007
1 Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2007
ΜΕ ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ
2 Πρωταθλήματα Ρωσίας: 2008, 2009
1 VTB League: 2009
1 Euroleague: 2008
ΜΕ ΣΙΕΝΑ
3 Πρωταθλήματα Ιταλίας: 2010, 2011, 2012
3 Κύπελλα Ιταλίας: 2010, 2011, 2012
3 Σούπερ Καπ Ιταλίας: 2010, 2011, 2012
ΜΕ ΟΥΝΙΚΣ ΚΑΖΑΝ
1 Κύπελλο Ρωσίας: 2014
Φιναλίστ στο Eurocup: 2014
ΜΕ ΜΠΑΜΠΕΡΓΚ
2 Πρωταθλήματα Γερμανίας: 2016, 2017
2 Κύπελλα Γερμανίας: 2017, 2019
1 Σούπερ Καπ Γερμανίας: 2015
ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΕΘΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
– Χάλκινο μετάλλιο στο FIBA Europe Under-18 το 2000
– Ασημένιο μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2001
– Χρυσό μετάλλιο στο πρωτάθλημα FIBA Europe Under-20 το 2002
– Χρυσό μετάλλιο στο Eurobasket του 2005
– Ασημένιο μετάλλιο στο FIBA World Championship (Μουντομπάσκετ) του 2006
– Νικητής το 2006 στο Stanković Continental Champions’ Cup
– Χάλκινο μετάλλιο στο Eurobasket του 2009
– Νικητής σε 9 Τουρνουά Ακρόπολις: 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2013, 2015