ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΑΒΡΙΗΛ
Μια σπουδαία σεζόν στο κυπριακό μπάσκετ έφτασε στο τέλος της κι ο Κεραυνός κατάκτησε και τους δύο εγχώριους τίτλους (πρωτάθλημα και κύπελλο). Η ομάδα του Χριστόφορου Λειβαδιώτη λειτούργησε άκρως επαγγελματικά τα τελευταία χρόνια με αφοσίωση και πίστη σε συγκεκριμένο πλάνο και κατάφερε να στεφθεί νταμπλούχος για τρίτη φορά στην ιστορία της (1988-1989, 1996-1997, 2018-2019).
Όταν μια ομάδα κατακτά το νταμπλ, τότε σημαίνει ότι όλοι εφάρμοσαν σωστά το πλάνο της σεζόν, ωστόσο, τρία ήταν τα πράγματα που έκαναν την διαφορά κατά την διάρκεια της φετινής σεζόν. Αρχικά, είναι η σταθερότητα και η εμπιστοσύνη της διοίκησης Παπαέλληνα προς το πρόσωπο του Χριστόφορου Λειβαδιώτη. Δεύτερο, η δουλειά και η επιμονή του Κύπριου τεχνικού και τρίτο, η νοοτροπία των Κυπρίων καλαθοσφαιριστών.
Οι καίριες αποφάσεις της διοίκησης κι ο Πάρις Παπαέλληνας
Ο Πάρις Παπαέλληνας και οι δύο εκ των τριών γιων του (Κωνσταντίνος και Γιώργος Παπαέλληνα), ήταν κοντά στην ομάδα και έκαναν ό,τι έπρεπε για να τη δουν να πρωταγωνιστεί. Ειδικά φέτος, η διοίκηση του Κεραυνού εκεί όπου χρειάστηκε, στήριξε τον Κύπριο τεχνικό και με δύο προσθήκες (Κένι Μπάρκερ και Νίκου Στυλιανού) έδωσε στην ομάδα το κάτι παραπάνω που χρειαζόταν για να φθάσει στις κατακτήσεις των δύο τίτλων.
Αμφισβητήθηκε έντονα ο Λειβαδιώτης, αλλά ο επιμένων νικά
Αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος στη φετινή περίοδο, έφτασε ένα βήμα από την έξοδο του από τον Στρόβολο, αλλά δεν τα παράτησε. Πίστεψε στον εαυτό του και προπάντων στην ομάδα του. Ο λόγος για τον Χριστόφορο Λειβαδιώτη, ο οποίος με σκληρή δουλειά και αφοσίωση, υλοποιώντας και φέτος το πλάνο που ετοίμαζε εδώ και τρία χρόνια, οδήγησε τον Κεραυνό σε μια ονειρική χρονιά με την κατάκτηση του νταμπλ.
Η νοοτροπία των Κύπριων καλαθοσφαιριστών και το… λιθαράκι των τριών
Όλα αυτά, δεν θα επιτυγχάνονταν αν οι Κύπριοι του Κεραυνού δεν δήλωναν παρόντες εκεί που η ομάδα του Στροβόλου «κτυπήθηκε» από συνεχείς τραυματισμούς. Σταθερές αξίες ήταν οι Σάιμον Μιχαήλ και Νίκος Στυλιανού, ωστόσο καλαθοσφαιριστές που είχαν ελάχιστο χρόνο συμμετοχής μέχρι ενός σημείου, όπως οι Θεοχαρίδης, Κορωνίδης και Ελευθερίου, βγήκαν μπροστά όταν έπρεπε (από τον Ιανουάριο κι εντεύθεν) και κράτησαν ζωντανή την ομάδα στην μάχη για τους δύο τίτλους. Έτσι λοιπόν, πέραν από τους έμπειρους Κύπριους, οι τρεις παίκτες, έβαλαν κι αυτοί το λιθαράκι τους στις επιτυχίες των ερυθροκίτρινων.