ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
Είναι πολλές οι φορές που οι αφανείς ήρωες μιας ιστορίας ξεχάστηκαν. Αν δεν υπήρχαν, όμως, οι αφανείς δεν θα υπήρχαν οι εμφανείς ήρωες! Το Final-4 του κυπέλλου καλαθόσφαιρας, πέρασε λοιπόν στην Ιστορία και αυτό που θα μείνει σε βάθος χρόνου, δεν θα είναι άλλο εκτός από το ότι η ΑΕΚ νίκησε με 62-58 τον Κεραυνό στον υπ’ αριθμόν «49» τελικό του θεσμού.
Για να γίνει όμως αυτή η διοργάνωση, κάποιοι έτρεξαν όπως τον… Βέγγο και τον Σπίντι Γκονζάλες. Κάποια στιγμή λοιπόν θα πρέπει να απονεμηθούν και κάποια εύσημα σε αυτούς τους ανθρώπους, τους λεγόμενους αφανείς ήρωες μιας διοργάνωσης που δίκαια κατακτά έναν πολύ καλό βαθμό (και αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε).
Επιμένουμε σε αυτήν τη βαθμολογική αξιολόγηση όσο και αν υπήρξε κάποια ένταση στις κερκίδες. Ο λόγος είναι απλός. Δεν μπορούσαν αυτοί οι άνθρωποι που έτρεξαν την όλη διοργάνωση να… νικούσαν και τους κάθε λογής ή και απόχρωσης «ανεγκέφαλους»!
Άλλωστε τη βλακεία δεν τη νίκησε ποτέ κανείς (και ούτε πρόκειται)… Επί του γενικού λοιπόν, η ΚΟΚ παίρνει έναν καλό βαθμό για την όλη διοργάνωση και αυτή με τη σειρά της, οφείλει να απονείμει τα εύσημα σε αυτούς τους αφανείς ήρωες και περισσότερο, οφείλει να το κάνει… χθες!