Στην ιστοσελίδα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης μίλησε ο Υπεύθυνος Εθνικού Αναπτυξιακού Προγράμματος και προπονητής της Εθνικής Κύπρου Κ18, Μάριος Αργυρού. Αναφέρθηκε στην τελική φάση των αναπτυξιακών πρωταθλημάτων, και σε κάποιες αρνητικές συμπεριφορές που χάλασαν το κλίμα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Πως έχετε δει τη φετινή αγωνιστική περίοδο, τώρα που φτάνει στο τέλος της; «Ήτανε μία έντονη και δραστήρια αγωνιστική χρονιά και έχουμε φτάσει αισίως στην τελική φάση των αγώνων του αναπτυξιακού πρωταθλήματος. Όλες οι κατηγορίες πλέον αγωνίζονται για το ποια ομάδα θα διακριθεί μέσα από ένα αγωνιστικό μαραθώνιο που ξεκίνησε από τον Οκτώβριο.
Έχουμε δει αρκετούς αγώνες οι οποίοι αναδείκνυαν μέσα από το παιχνίδι την ομαδικότητα, το σεβασμό και την υποταγή στους κανόνες του παιχνιδιού προσφέροντας μας έτσι εμάς τους θεατές ένα όμορφο αποτέλεσμα.
Θα ήθελα όμως να αναφερθώ και σε κάποιες περιπτώσεις, που αν δεν κάνω λάθος σε καμία περίπτωση δεν ήταν αθλητής ή αθλήτριας, όπου προπονητές ή φίλαθλοι και γονείς προσπαθούσαν να χαλάσουν την όμορφη αυτή ατμόσφαιρα αυτή με έντονες συμπεριφορές. Συμπεριφορές τέτοιες οι οποίες δεν έχουμε συνηθίσει να τις βλέπουμε στο χώρο μας και πλέον έχουν φτάσει σε επίπεδα ανησυχητικά.
Έχουμε δει γονείς να ωρύονται κατά πάντων, έχουμε δει προπονητές και παράγοντες να διαπληκτίζονται με διαιτητές και κάποιες φορές με φιλάθλους. Παράγοντες να υπερασπίζονται με υπερβολή τα δικαιώματα των ομάδων τους.
Και σκοπός όλων των πιο πάνω ενεργειών είναι απλά η νίκη σε ένα αποτέλεσμα της στιγμής, ξεχνώντας ότι μέσα από τη διαδικασία του παιχνιδιού ο αθλητής έχει να κερδίσει περισσότερα πράγματα εκτός από τη νίκη. Ανάγκη η οποία πλέον δεν ενδείκνυται ως αυτοσκοπός κυρίως σε όσο πιο μικρότερες ηλικίες και ωθούν τα παιδιά στο να διασκεδάσουν μέσα από το παιχνίδι».
Τι νομίζετε ότι φταίει και δημιουργούνται αυτές οι «ανάγκες» στα παιδιά; «Τις ανάγκες που ανέφερα και προηγουμένως, τις δημιουργούμε εμείς. Εμείς, εννοώντας όλους όσοι πλάθουν το παιδί μέχρι να βγει έξω να παίξει τον πρώτο του αγώνα. Οι προπονητές, οι παράγοντες και οι γονείς του. Το παιδί το οποίο έρχεται σε ένα περιβάλλον όπου στο ξεκίνημα του το έβλεπε πιθανόν ως τρόπο διαφυγής, από το ατελείωτο καθιστικό αναγνωστήριο σχολείου και ιδιαίτερων μαθημάτων, σαν ένα χώρο χαράς και διασκέδασης.
Δεν νομίζω ότι κάποιο παιδί ερχόμενο στο χώρο αυτό θα φανταζόταν ότι ξεκινώντας ένα παιχνίδι θα το έβλεπε από τον πάγκο χωρίς να έχει τη χαρά να παίξει, να δοκιμάσει, να χαρεί. Ακόμη χειρότερα δεν είμαι βέβαιος κατά πόσο και τα παιδιά που έχουν τη δυνατότητα να το χαρούν και να παίξουν είχαν στα υπόψη τους ένα προπονητή, τάχα δάσκαλο και παιδαγωγό, να ωρύεται, να φωνάζει και σε εξαιρετικές περιπτώσεις να βρίζει μειώνοντας την προσωπικότητα τόσο των αθλητών του όσο και των αντιπάλων.
Τέτοιες συμπεριφορές παρασέρνουν σε αρκετές περιπτώσεις και τους γονείς κάνοντάς τους να χάνουν το μέτρο και τον αρχικό τους σκοπό, ο οποίος αρχικά ήταν να φέρουν το παιδί τους να αθλείται λίγο και να ξεφεύγει από την ρουτίνα των μαθημάτων».
Πλησιάζει η τελική φάση αρκετών αναπτυξιακών πρωταθλημάτων. Τι περιμένετε από τα παιχνίδια αυτά; «Ελπίζω πως θα αφήσουμε τα παιδιά να δώσουν οι ίδιοι την τελική τους παράσταση, η οποία θα είναι αντάξια της πορείας τους, που έχουν κουβαλήσει την ομάδα τους μέχρι σ’ αυτό το σημείο. Τα παιδιά άφησαν στο γήπεδο αρκετά κιλά ιδρώτα, με χαρές, με λύπες και δημιουργώντας αρκετές φιλίες. Ευελπιστώ ότι θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες ώστε το φαινόμενο αυτό να σταματήσει πάραυτα, γιατί στο άθλημα μας δεν είχαμε συνηθίσει τέτοιες συμπεριφορές.
Πρέπει να ληφθούν ουσιαστικές αποφάσεις ώστε όλοι όσοι εμπλέκονται στη σωστή ανάπτυξη αθλητών και αθλητριών, και κατά κύριο λόγο οι προπονητές, να αποτελούν υπόδειγμα συμπεριφοράς πρώτιστα στους ίδιους τους αθλητές και τις αθλήτριες και μετά απέναντι σε όλους τους αρμόδιους φορείς. Όσον αφορά στους γονείς, νομίζω το καλύτερο είναι να αφήσουν τα παιδιά τους να παίξουν αυτό που ξέρουν καλύτερα χωρίς επηρεασμούς και χωρίς παρεμβολές.
Ας μην ξεχνάμε ότι εν μέρει η συμπεριφορά που έχει ένας αθλητής και ειδικότερα ένας καλαθοσφαιριστής είναι ο καθρέφτης του χαρακτήρα του και εκτός γηπέδου. Θυμηθείτε τον αρχικό λόγο που ωθήσατε τα παιδιά σας προς το άθλημα και αφήστε τους να παίξουν, να διασκεδάσουν και να απολαύσουν το υπέροχο αυτό παιχνίδι που λέγετε μπάσκετ».