ΣΧΟΛΙΟ: ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
Είχαμε γράψει επανειλημμένα, ότι στη νέα μπασκετική σεζόν, από τη μία θα είναι ένα πρωτάθλημα ανάμεσα στην ΑΕΚ και στους… άλλους και από την άλλη, ότι η ομάδα της Λάρνακας αναμένεται να παρουσιαστεί «οπλισμένη σαν αστακός» στη μάχη κατάκτησης του τίτλου.
Κατ’ αρχήν να τονίσουμε ένα δεδομένο που «πηγάζει» μέσα από μιαν απλή σύγκριση. Ότι η ΑΕΚ, ποτέ πριν στην ιστορία της (που αρχίζει το 1994) δεν ήταν τόσο δυνατή, όσον αφορά στον τομέα του έμψυχου υλικού, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και η παρουσία του προέδρου Ανδρέα Λευκαρίτη, του ανθρώπου που αν λείψει από την ΑΕΚ, τότε καλύτερα ας μην πούμε τι θα σημαίνει αυτό…
Όπως και να έχει. Επιστρέφοντας στον τομέα του δυναμικού που θα έχει στη διάθεση του ο προπονητής Λίνος Γαβριήλ, το πρώτο πράγμα που μπορεί να διαπιστώσει κανείς, είναι ότι και ο ίδιος, θα δυσκολευθεί να βρει τις καλύτερες επιλογές. Διότι αυτήν τη στιγμή, η ομάδα της Λάρνακας διαθέτει πληρότητα που όμοια της δεν υπάρχει σε άλλο συγκρότημα.
Βάσει όλων αυτών λοιπόν, εύκολα μπορεί να πει κανείς ότι οι πρασινοκίτρινοι κατέρχονται στο νέο πρωτάθλημα με την ετικέτα του μεγάλου φαβορί για την κατάκτηση του, τη στιγμή που θα έχει και το βάρος της Ευρωπαϊκής προσπάθειας. Είναι προφανές ότι στη Λάρνακα έχουν φιλοδοξίες για την Ευρώπη, βάσει της πληρότητας που παρουσιάζουν.
Θα καταφέρουν οι κιτρινοπράσινοι να κάνουν μια ακόμη καλύτερη πορεία σε σχέση με εκείνη της προηγούμενης αγωνιστικής περιόδου; Είναι και αυτό ένα ερώτημα ή καλύτερα, ένα στοίχημα για τη φετινή ΑΕΚ.