Καλεσμένος στο 20o επεισόδιο του CBF Podcasts και του Αντώνη Κατσαρού, ήταν ο Μάρκος Ασωνίτης, Ομοσπονδιακός Προπονητής της Εθνικής Γυναικών και Προπονητής του ανδρικού τμήματος του ΑΠΟΠ Πάφου.
Ο Κύπριος προπονητής αναφέρθηκε στην συνέντευξη για ολόκληρη την πορεία του στον χώρο της καλαθόσφαιρας, από τα πρώτα του βήματα μέχρι και την προπονητική του εμπειρία στο εξωτερικό, αλλά και στην φετινή χρονιά στον ΑΠΟΠ Πάφου.
Πιο κάτω μπορείτε να διαβάσετε, να ακούσετε ή να παρακολουθήσετε την συνέντευξη, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά από την ιστοσελίδα www.triponta.com.cy.
Για το πως περνάει αυτές τις μέρες: «Περνάμε δύσκολες μέρες, μένουμε σπίτι και ακούμε τους ειδικούς. Εγώ αυτές τις μέρες τις περνάω με πολύ διάβασμα, Netflix σειρές και έργα και λίγο γυμναστική. Σίγουρα οι μέρες είναι δύσκολες, αλλά εγώ φοβάμαι πιο πολύ το μετά. Τι θα γίνει μετά με τον κόσμο και τις δουλειές και πιο πολύ για τη δική μας τη δουλειά. Δεν ξέρω πότε θα επανέλθουμε και δεν ξέρω πότε θα τελειώσει ακριβώς όλο αυτό που συμβαίνει».
Για την καριέρα του ως καλαθοσφαιριστής και πως ξεκίνησε το μπάσκετ: «Γεννήθηκα στην Κέρκυρα και ήρθα στην Κύπρο το 1988 σε ηλικία 8 χρονών. Στα 12 με είχε δει ο Τριανταφυλλίδης στο γυμνάσιο και με έβαλε στην ομάδα του σχολείου. Μετά ακολούθησαν οι ακαδημίες του Έσπερου και του Παναθηναϊκού και εκεί άρχισαν όλα. Το επαγγελματικό κομμάτι βέβαια ξεκίνησε από τον Παναθηναϊκό ο οποίος ενώθηκε με την ΑΕΛ. Ήρθε η χρονιά του Ράτσα στην ΑΕΛ, που έγινε η μεγάλη δύναμη της Κύπρου και με το Ευρωπαϊκό. Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα σπάζοντας την έδρα του Κεραυνού, ενώ κατακτήσαμε και το Eurochallenge. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμάς, να έχουμε κάθε δύο εβδομάδες ταξίδι στην Ευρώπη. Εντάξει, μπορεί η διοργάνωση να μην ήταν Ευρωλίγκα, αλλά ήταν πολύ σημαντικό για Κυπριακή ομάδα να κατακτήσει έναν Ευρωπαϊκό τίτλο».
Για το πως ξεκίνησε την προπονητική: «Το 2006 έφυγα από την ΑΕΛ και πήγα στον ΑΠΟΠ, όμως είχα έναν σοβαρό τραυματισμό στα 29 μου και το 2009 πήγα στην Αναγέννηση Γερμασόγειας όπου ανέλαβα το πολύ δύσκολο κομμάτι του γυναικείου τμήματος. Πέρασα στις ακαδημίες της ΑΕΛ, στο εφηβικό και μετά αποχώρησε ο Λίνος Γαβριήλ από την ανδρική ομάδα και την ανέλαβα εγώ. Μαζί με τον Σπύρου φτάσαμε στους τελικούς, αφού είχαμε τελειώσει 5οι εκείνη τη χρονιά, σπάσαμε την έδρα του Απόλλωνα, σπάσαμε τον Κεραυνό στη Λευκωσία και πήγαμε τελικούς με την ΕΘΑ τότε και χάσαμε 3-2. Η ΕΘΑ που είχε τον Κωνσταντινίδη μαζί με τον Λειβαδιώτη προπονητές. Έμεινα άλλα δύο-τρία χρόνια στο τιμόνι της ΑΕΛ, που πραγματικά ήμασταν μία οικογένεια, με τους ανθρώπους της διοίκησης ήταν ο Κώστας Χριστοδούλου, ο Αντρέας Μουζουρίδης, με είχαν στηρίξει στην προπονητική. Μετά έφυγα για την Αλγερία. Γύρισα πίσω στα αναπτυξιακά της Ανόρθωσης για τρία χρόνια και από πέρσι μέχρι φέτος στον ΑΠΟΠ»
Για τη φετινή σεζόν του ΑΠΟΠ: «Κάθε παιχνίδι ήταν υπέρβαση για εμάς, από την αρχή της χρονιάς. Είχαμε μία εκπληκτική χρονιά πέρσι όταν ανεβήκαμε στα σαλόνια και κρατήσαμε ένα μεγάλο μέρος του ρόστερ. Έγιναν πολλές θυσίες από τους παράγοντες για να παρουσιάσουμε ένα ανταγωνιστικό σύνολο, αλλά ξέρετε πως μεγάλο ρόλο παίζει το μπάτζετ για κάθε ομάδα. Το θετικό είναι πως φέτος κρατήσαμε τον κορμό τον περσινό, δεν φέραμε καινούργιους κύπριους παίκτες, μείνανε οι ίδιοι. Το μπάσκετ έχει αλλάξει, όπως έγραψες και εσύ Αντώνη, πολλά τρίποντα, δύναμη, άμυνα και σε συνδυασμό με την τακτική. Πρέπει να έχεις τουλάχιστον 12-15 παιδιά για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στην προπόνηση και εμείς τις παραπάνω τις κάναμε με την εφηβική ομάδα».
Για το αναπτυξιακό του ΑΠΟΠ: «Θέλω να σταθώ σε αυτό γιατί υπάρχει μία καλή φουρνιά στην Πάφο από παιδιά φέτος. Στην πρώτη ομάδα ήταν ο Χαράλαμπος Δημητρίου που πέρσι έπαιζε εφηβικό και είχε βγει MVP στη Β’ Κατηγορία, ενώ υπάρχουν και άλλα πολύ ταλαντούχα παιδιά όπως ο Γιώργος Πορφυρίδης, ο Γιώργος Νικολαΐδης, ο Διονύσης Σαρίκας, δεν θέλω να αδικήσω τα άλλα παιδιά, αλλά νομίζω είναι μία εξαιρετική δουλειά στα τμήματα υποδομών στην Πάφο και παίζει μεγάλο ρόλο και ο Παναγιώτης Πολεμίτης, ο φετινός βοηθός μου. Νομίζω είναι από τη νέα φουρνιά προπονητών που πιστεύω πως θα μας απασχολήσει στο μέλλον. Έχει να δώσει πολλά πράγματα στο μπάσκετ. Υπάρχει υπάρχει όρεξη στην Πάφο, υπάρχει μέλλον στον ΑΠΟΠ αφού στις ακαδημίες έχουμε γύρω στα 250 παιδιά. Μεγάλο νούμερο για μία πόλη ακριβώς όπως η Πάφος».
Για τον τρόπο προσέλκυσης των παιδιών στο μπάσκετ: «Το θέμα αναπτυξιακό είναι μία πολύ μεγάλη συζήτηση, ένα μεγάλο κεφάλαιο. Για να παίξει κάποιος μπάσκετ χρειάζεται εικόνες, είτε λέγεται ότι πρώτη κατηγορία στην Κύπρο, είτε λέγεται ανδρική ομάδα, είτε λέγεται να έρθουν τα παιδιά στο γήπεδο για να δούν την ανδρική ομάδα, η παιδιά που θα συνεχίσουνε να παίζουνε είναι πολύ σημαντικό. Αυτή ήταν η προσπάθειά μας που ανέβηκαν φέτος στην πρώτη κατηγορία, για να προσελκύσουμε και άλλα παιδιά να ασχοληθούν με το άθλημα που αγαπάμε. Το μπάσκετ είναι πάρα πολλά πράγματα, δεν είναι μόνο το γήπεδο, δεν είναι μόνο η φυσική κατάσταση της ομάδας, δεν είναι μόνο η σωματική διάπλαση που σε βοηθάει να διαμορφώσεις, είναι ένα άθλημα που σε βοηθάει γενικός σαν άνθρωπο και στο μυαλό και στα θέλω σου, είναι μία μικρογραφία της ζωής.
Για το αναπτυξιακό γενικότερα: «Θέλω να σταθώ σε αυτό, γιατί είναι πολύ σημαντικό οι ομάδες να δουλέψουν από τις βάσεις τους. Νομίζω αυτό θα μπορέσει να ανεβάσει το Κυπριακό μπάσκετ αν ασχοληθούμε οι προπονητές στα αναπτυξιακά, όχι μόνο στο να κερδίζει ένα παιχνίδι, αλλά να δημιουργούμε παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν στη μεγαλύτερη κατηγορία της χώρας. Εντάξει δεν μου αρέσει να είμαι κατηγορηματικός αλλά δεν ασχολούμαστε αρκετά με το αναπτυξιακό και πιστεύω ότι μία νίκη στις ηλικίες 14-16 ή ένα πρωτάθλημα, την επόμενη χρονιά δεν θα τη θυμάται κανείς. Ενώ αν βγάλεις δύο παιδιά που θα μπορούσαν να παίξουν στην πρώτη ομάδα σου, αυτό είναι πιο σημαντικό. Η κάθε ομάδα πρέπει να έχει ένα πρόγραμμα που να μπορεί να δουλεύει, σε συνδυασμό με την Ομοσπονδία. Πιστεύω πως θα πρέπει να μπει ένας άνθρωπος που να ασχολείται μόνο με τα αναπτυξιακά. Να τρέχουμε ένα συγκεκριμένο μοντέλο μπάσκετ που να μπορούν να το ακολουθούν όλοι».
Για τον Κύπριο προπονητή: «Ο Κύπριος προπονητής είναι πλέον σε πολύ υψηλό επίπεδο. Είναι όλοι άνθρωποι που ασχολούνται αποκλειστικά από το μπάσκετ και αυτό είναι ευλογία. Αντί να ξυπνάνε το πρωί για να πάνε δουλειά, ξυπνάνε και σκέφτονται το μπάσκετ. Γιατί αρχίζουν από το πρωί, να βγάλουν ένα πρόγραμμα, πώς θα αλλάξουν πράγματα, αυτά τα κάνουν πλέον όλοι οι προπονητές και επιπλέον φεύγουν για το εξωτερικό σημειώνοντας επιτυχίες. Όπως ο Λίνος, Κωνσταντινίδης και άλλοι».
Για την δική του εμπειρία στο εξωτερικό: «Καταρχήν δεν είναι τόσο δύσκολη όσο το φανταζόμαστε, είναι μία απόφαση ότι φεύγω πάω εξωτερικό. Είχα μία πρόταση το 2014 και έφυγα για Αλγερία. Ήταν δύσκολη η απόφαση να αφήσεις την οικογένεια, όμως έκανα το βήμα. Και ειδικότερα η ομάδα που πήγα, η Κονσταντιν η οποία έδρευε σε μία πολύ που αποτελούταν από 99% μουσουλμάνους. Πήγαμε στον τελικό, κάναμε μεγάλες νίκες».
Για το μέλλον του στον ΑΠΟΠ: «Έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση είναι λίγο δύσκολο να γίνουν σχέδια για το μέλλον. Ο λόγος που ανέβηκε φέτος ο ΑΠΟΠ στα σαλόνια ήταν για να μείνει. Αυτό που είχαμε πει με τη διοίκηση και ήταν ο στόχος μου, ήταν να τελειώσουμε τη χρονιά με υγεία, να ξέρουμε ότι πληρώθηκαν όλοι οι παίκτες και πως οι Αμερικανοί σου είχαν μία καλή διαμονή στη χώρα μας, χωρίς προβλήματα. Τώρα μπήκαν οι βάσεις και από εκεί και πέρα είναι θέμα διοίκησης. Αλλά από ότι ξέρω ο Σωτήρης Γεωργιάδης θέλει να μείνει στην κατηγορία, έχει επαφή με την Ομοσπονδία από την οποία σίγουρα θα θέλουμε βοήθεια, όπως μας έδωσε φέτος και όπως όλες οι υπόλοιπες ομάδες θα θέλουν. Το οικονομικό είναι μεγάλο θέμα για όλες τις ομάδες στην Κύπρο. Χορηγίες δεν βρίσκονται εύκολα».
Για τη μείωση των ξένων στην ΟΠΑΠ Basket League: «Εγώ πιστεύω σε μία σταδιακή μείωση των ξένων, γιατί δεν μπορείς να πας από τους πέντε κατευθείαν στους δύο. Μπορεί να γίνει, αλλά θα θέλουμε Κύπριους. Και εκεί έρχεται αυτό που λέγαμε πριν για τις ακαδημίες. Πρέπει να δουλέψουμε για αυτό το μοντέλο για το Κυπριακό μπάσκετ. Πρέπει να το βάλουμε στο DNA των προπονητών και να το δούμε λίγο πιο σοβαρά. Η Ομοσπονδία αποφάσισε του χρόνου να γίνουν 4 οι ξένοι. Οι Κύπριοι παίκτες θα έχουν μία μεγάλη ευκαιρία και πιστεύω ότι θα πρέπει να την εκμεταλλευτούν, γιατί οι ξένοι που έρχονται τώρα στο πρωτάθλημα, καλώς ή κακώς, δεν είναι πολύ καλύτεροι από τους δικούς μας. Είναι μία μεγάλη ευκαιρία για τα παιδιά τα νέα σήμερα, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να έχουν αλλάξει οι εποχές, είτε λέγεται PlayStation είτε διάβασμα, όμως μπορούν να συνδυαστούν. Αν θέλουν να παίξουν μπάσκετ θα πρέπει να έχουν θέληση και προγραμματισμό, όπως για όλα».
Για την Εθνική Γυναικών: «Καταρχήν θέλω να ευχαριστήσω τον Ανδρέα Μουζουρίδη, τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας και τον Άθω Αντωνίου, για τη μεγάλη τιμή που μου δώσανε, όπως και για την ευκαιρία να επιλέξω τους συνεργάτες μου για να μπορέσουμε να κάνουμε μία καλή παρουσία στο Πρωτάθλημα που θα γίνει στην Κύπρο. Στόχος μας ήταν να ανέβουμε στο βάθρο. Με τον Νίκο Λαμπρία, την Σκεύη Γεωργίου βάλαμε κάτω τα δεδομένα, κάναμε την πρώτη κλήση και είδαμε ωραία πράγματα. Πιστεύω πως το γυναικείο πρωτάθλημα φέτος ήταν πολύ πιο ανταγωνιστικό από το ανδρικό. Είδαμε ομάδες όπως η ΑΕΛ, ο Κεραυνός, η Ανόρθωση, η ΕΘΑ, η Αναγέννηση, να κάνουν πολύ ωραία παιχνίδια. Υπάρχουν κοπέλες με προσωπικότητες που είναι χρόνια είναι στον Κεραυνό και την ΑΕΛ, που κάνουν πρωταθλητισμό χρόνια. Μαζί τους είδαμε τις νεαρές Κύπριες όπως η Ρεβέκκα Χριστοδούλου, η Σοφία Στυλιανίδη, η Δήμητρα Παπαλά, η Ιωάννα Κυπριανού που θα μας απασχολήσουν πολύ στο μέλλον. Βέβαια δεν είμαι σίγουρος αν θα πραγματοποηθεί το Πρωτάθλημα των Μικρών Κρατών το καλοκαίρι. Το βλέπω δύσκολο, αφού μέχρι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες ακυρώθηκαν».
Για τους προπονητές που βρίσκονται στο Γυναικείο πρωτάθλημα: «Το γεγονός ότι οι κοπέλες της Εθνικής δουλεύουν με αξιόλογους προπονητές, μας κάνει τη δουλειά λίγο πιο εύκολη. Ειδικά όταν υπάρχουν άνθρωποι όπως ο Γιώργος Παλάλας, ο Χρίστος Στυλιανίδης, η Σκεύη Γεωργίου, ο Ηρακλής Πιττάκας, ο Τάκης Μιραλλάης, ο Παντελής Κωνσταντίνου και ο Άριστος Αρίστου».