ΣΧΟΛΙΟ: ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ
Πραγματικά ήθελε μεγάλα (πολύ μεγάλα) κότσια ο Δημήτρης Διαμαντίδης να πει στη συνέντευξη Τύπου, που ακολούθησε μετά τον τέταρτο τελικό, να πει «άστο ρε Βασίλη, για να παίξουμε άλλο ένα»… Διότι η πικρία που κουβαλούσε μέσα του εκείνη την ώρα, ήταν τόσο μεγάλη που όσο και να την κατανοήσουμε, δεν θα την αντιληφθούμε στο έπακρο.
Ένας παίκτης, με μιαν τόσο πλούσια καριέρα, να λέει αντίο στους αγωνιστικούς χώρους και στο τελευταίο του παιχνίδι, να βλέπει τον «αιώνιο» αντίπαλο να σηκώνει το τρόπαιο, μέσα στο γήπεδο που ο ίδιος αποθεώθηκε τόσες και τόσες φορές, περισσότερες και από τους αμέτρητους εγχώριους και ευρωπαϊκούς τίτλους, που κατέκτησε…
Ασύλληπτο το μέγεθος της πίκρας…
Επί προσωπικού, είμαι Ολυμπιακός και αυτό δεν το έκρυψα ποτέ και από κανέναν. Αμέτρητες οι φορές που με «πόνεσε» ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ήταν όμως (δυστυχώς δεν θα είναι πια) ο πιο σεβαστός μου «αντίπαλος»!
Αν, λοιπόν, ο φίλος του, ο Βασίλης Σπανούλης, δεν έβαζε εκείνο το τρίποντο στο τέλος της δεύτερης παράτασης, τότε θα παιζόταν και το… άλλο ένα, όπως το χαρακτήρισε ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Θα παιζόταν την Πέμπτη. Αντί αυτού όμως, όπως ήδη έγινε γνωστό, ο Ολυμπιακός θα διοργανώσει φιέστα τίτλου στο ΣΕΦ.
Πολύ πριν οι δυο αιώνιο φθάσουν στον τελικό (όπως… πάντα στα τελευταία χρόνια) έβλεπα αναρτήσεις από φίλους του Ολυμπιακού, που ζητούσαν να χειροκροτηθεί ο Διαμαντίδης, αν η σειρά πάει σε πέμπτο παιχνίδι, που θα γινόταν στο ΣΕΦ.
Είδα κάποιους ερυθρόλευκους οπαδούς να βρίζουν τον Διαμαντίδη στον πρώτο τελικό, αλλά στην «7» σήμανε… συναγερμός και αμεσότατη επιστράτευση λουκέτων σε αυτούς τους μεμονωμένους.
Ποια είναι η πρόταση μου; Να προσκληθεί την Πέμπτη στο ΣΕΦ ο Διαμαντίδης! Η ΚΑΕ Ολυμπιακός να του ετοιμάσει μια όμορφη πλακέτα, να τον τιμήσει, να του δώσει μια μπάλα και να ρίξει 2-3 τρίποντα (στα οποία δύσκολα θα αστοχήσει) και να χειροκροτηθεί καθολικά από τη σίγουρα «μυρμηγκιασμένη» κερκίδα. Αυτή η τιμή, αυτό το χειροκρότημα του «αιώνιου» αντιπάλου θα αξίζει παραπάνω και από ένα χαμένο πρωτάθλημα (από τα λίγα που έχασε) ο Δημήτρης Διαμαντίδης!
Το χειροκρότημα του αντιπάλου, θα είναι η σφραγίδα σε κάτι που λέμε εμείς οι ρομαντικοί. Ότι σε μια μάχη, μαζί γράφουν την ιστορία οι αντίπαλοι. Και η ιστορία του Δημήτρη Διαμαντίδη είναι τιτάνια…