Πάμπος εδώ, Πάμπος εκεί, Πάμπος και στην Αμερική! Παράφραση ενός παλιού συνθήματος των οπαδών του Παναθηναϊκού, χρησιμοποιώντας το όνομα του προπονητή της ΑΕΛ (όπου «ΠΑΟ»). Με αφορμή το γεγονός ότι από την ημέρα που ανέλαβε τις τύχες των γαλαζοκιτρίνων, το ρεπορτάζ τους γίνεται όλο και πιο…. Παμποκεντρικό!
Δικαιολογημένα όλα περιστρέφονται γύρω από το όνομά του, αφού σε αυτόν εναποτίθενται οι ελπίδες για να στελεχωθεί αρχικά και μετά να δημιουργηθεί ισχυρή ομάδα, η οποία δεν θα θυμίζει σε τίποτα αυτήν της τρέχουσας σεζόν.
Με την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2012, τα δείγματα γραφής του σε κάθε κυπριακή ομάδα που εργάστηκε (πλην της Ανόρθωσης) και το έργο που άφησε στην Εθνική, ήταν επόμενο να θυμίσει Κυριακή των Βαΐων η επιστροφή του στη Λεμεσό! Οι «λέοντες» τον αντιμετωπίζουν σαν Μεσσία και περιμένουν ότι θα τους επαναφέρει σε πρωταγωνιστικά μονοπάτια. Ήρθε και η οφθαλμοφανής βελτίωση της ομάδας από την ημέρα που κάθισε ξανά στο τιμόνι, για να δέσει το γλυκό.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο Χριστοδούλου είναι ικανός να φέρει σε πέρας την αποστολή που του ανέθεσε η διοίκηση. Ωστόσο, είναι καλό να γραφτεί πως κάθε νέα προσπάθεια, έστω και με προπονητή που δοκιμάστηκε και πέτυχε, ποτέ δεν προδικάζει επανάληψη των αξέχαστων στιγμών. Άλλωστε, η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη από επιστροφές επιτυχημένων προπονητών, οι οποίοι απέτυχαν στη δεύτερη θητεία τους.
Για να μην καταπιαστώ με τον διεθνή χώρο, αρκεί να αναφέρω κάποιες περιπτώσεις στη χώρα μας. Πιο απτό παράδειγμα από τον προπονητή της χρυσής πενταετίας της Ανόρθωσης (1995-2000), Ντούσαν Μιτόσεβιτς, δεν υπάρχει. Λίγους μήνες διήρκησε η επιστροφή του στο «Αντώνης Παπαδόπουλος».
Θυμίζω επίσης τους πρωταθλητές στην πρώτη τους θητεία, Τόνι Σαβέφσκι, Χενκ Χάουαρντ (Ομόνοια), Ντίτελμ Φέρνερ (Απόλλων), Πάνο Μάρκοβιτς (ΑΠΟΕΛ), οι οποίοι δεν είχαν ανάλογη πορεία στη δεύτερη. Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, με πιο χαρακτηριστικές αυτές των Ιβάν Γιοβάνοβιτς (ΑΠΟΕΛ) και Ιόντσο Άρσοφ (Ομόνοια).
Όλοι τους ήταν πολύ καλοί προπονητές, ωστόσο αυτό δεν αρκεί για να έρθουν οι επιτυχίες. Ρόλο διαδραματίζουν φυσικά και οι συνθήκες που επικρατούν την εκάστοτε χρονική στιγμή σε έναν σύλλογο, όπως για παράδειγμα το οικονομικό ή ο τρόπος διοίκησης.
Συμπερασματικά, ναι, η ΑΕΛ έπραξε πολύ σωστά που -έστω και ετεροχρονισμένα- είπε το mea culpa για την απόλυση του Χριστοδούλου τον Οκτώβριο του 2012, προσλαμβάνοντάς τον ξανά. Στο χέρι του είναι να κάνει τις σωστές επιλογές, ενώ στο χέρι του Ανδρέα Σοφοκλέους και των συνεργατών του βρίσκεται η αξιοποίησή του με μεγαλύτερη σοφία σε σχέση με την πρώτη φορά.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΛΑΝΙΔΗΣ