ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Έβλεπα τις τελευταίες μέρες τον Στέφανο Τσιτσιπά και ασυναίσθητα, συνειρμικά κυρίως το μυαλό μου πήγε στον Μάρκο Παγδατή, όπως τότε το 2006, αλλά και μετά, σε όλες εκείνες τις χαρές που απλόχερα μας χάρισε. Δικά μας παιδιά και οι δύο, με τον Μάρκο να το παλεύει και φέτος «με νύχια και με δόντια» για να κάνει το «come back», κάτω από τις οδηγίες του έξπερ (στην εκγύμναση) στο είδος του Αντώνη Κέζου.
Ο Μάρκος έδωσε τον αγώνα του, δεν τα κατάφερε όμως και αποκλείστηκε από τα προκριματικά. Ο Στέφανος όμως έστρεψε τα φλας προς το μέρος του όταν απέκλεισε τον ένα και μοναδικό Ρότζερ Φέντερερ, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά, εκεί όπου «έσβησε» το όνειρο απέναντι στον φοβερό και τρομερό Ναδάλ. Για την ακρίβεια όμως το όνειρο για τον Στέφανο τώρα αρχίζει…
Ο Έλληνας πρωταθλητής στα 20 του χρόνια βγήκε στον αφρό του τένις, φώναξε «παρών» στο θαυμαστό κόσμο του τένις και απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας πως το μέλλον του ανήκει. Το έδειξε με τα κατορθώματά του, το αναγνώρισαν και οι αντίπαλοί του στα κορτ. Πέρα από το γεγονός ότι προέρχεται από οικογένεια με παράδοση στο τένις, πέρα από το τεράστιο ταλέντο του, έδειξε πόσο το θέλει, αλλά και πώς μπορεί να τα καταφέρει να φτάσει στην κατάκτηση ενός γκραν σλαμ. Ο Στέφανος μετά τις αλλεπάλληλες επιτυχίες του σκαρφάλωσε στο νούμερο 12 της παγκόσμιας κατάταξης και στόχος του πλέον είναι να μπει στο κλαμπ του «top 10». Κάτι ανάλογο είχε καταφέρει και ο Μάρκος Παγδατής πριν μια περίπου δεκαετία, όταν έγραφε τη δική του χρυσή σελίδα στην ιστορία του τένις.
Από τη στιγμή, μάλιστα, που έδειξε να μην «τυφλώνεται» από τα φλας της δημοσιότητας, αλλά και κρατώντας χαμηλά τους τόνους έχει κάθε λόγο και δικαίωμα να ονειρεύεται την επόμενη μέρα στην καριέρα του. Μια μέρα που εκτός από το ότι δεν είναι μακριά, φαίνεται πως θα είναι ανάλογη του ταλέντου και των δυνατοτήτων του. Γιατί διαβάζοντας κανείς την ιστορία και την πορεία του μέχρι τα ημιτελικά του Αυστραλιανού όπεν, εύκολα αντιλαμβάνεται πως ο μικρός δούλεψε, πάλεψε και έκανε θυσίες για να φτάσει εδώ που έφτασε. Γι’ αυτό και δεν μπορεί παρά να προχωρήσει και να ζήσει το όνειρό του, όπως του αξίζει.
