ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Λίγη σοβαρότητα, την στάνταρ απόδοση (για την εποχή) να πιάσουν και οι τρεις εκπρόσωποί μας μπορούν (άνετα) να καθαρίσουν την υπόθεση πρόκριση από τους πρώτους αγώνες. Τόσο ο ΑΠΟΕΛ στο Τσάμπιονς Λιγκ, όσο και Ομόνοια, ΑΕΚ στο Γιουρόπα Λιγκ.
Θα έλεγα μάλιστα ότι τα μπαλάκια της κλήρωσης συμπεριφέρθηκαν στους τρεις εκπρόσωπούς μας παραπάνω και από καλά. Όλοι τους, μάλιστα, θα έχουν την άνεση, εφόσον το κρίνουν σκόπιμο οι έχοντες το γενικό πρόσταγμα, να μη βιαστούν σε ό,τι έχει να κάνει με τις επιλογές τους στον μετεγγραφικό σχεδιασμό.
Από τη στιγμή που και οι τρεις είναι λίγο-πολύ «στημένες» ομάδες (με τις μετεγγραφές που έκαναν ή με το υλικό που διαθέτουν) μπορούν να κάνουν υπομονή και να παλέψουν για να βρουν και να κάνουν τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Αυτό θα τους βοηθήσει όταν θα προχωρήσουν στα πιο βαθιά, τόσο στις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις όσο και στο πρωτάθλημα που βρίσκεται μπροστά τους.
Ουαλοί, Σαν Μαρινέζοι και Αρμένιοι δεν προκαλούν σε καμία περίπτωση φόβο ή έστω ανησυχία, φτάνει όπως ανέφερα και στην εισαγωγή μου να επιδείξουν όλοι τους την απαιτούμενη σοβαρότητα και σεβασμό προς τους αντιπάλους τους. Κι αυτοί ωστόσο έχουν δικαίωμα στο όνειρο, για το οποίο θα παλέψουν με όλες τους τις δυνάμεις και θα το κυνηγήσουν με χίλια.
Είναι άλλωστε τοις πάσι γνωστό ότι οι ομάδες που συμμετέχουν στις ευρωδιοργανώσεις περιμένουν και υπολογίζουν πολύ σ’ αυτές σε αγωνιστικό αλλά κυρίως σε οικονομικό επίπεδο. Μια καλή πορεία σε Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ, η οποία ερμηνεύεται με είσοδο στους ομίλους, θα δώσει τη δυνατότητα να βγει ο προϋπολογισμός, αλλά και να σταθούν οικονομικά στα πόδια τους για τις μέρες που έρχονται.
Ε, δεν είναι και λίγο πράγματα να βλέπεις να εισρέουν στα ταμεία σου γύρω στα 12-14 εκατομμύρια στο Τσάμπιονς Λιγκ και άλλα 4-5 στο Γιουρόπα Λιγκ από ενδεχόμενη είσοδο της ομάδας σου στους ομίλους. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια και ΑΕΚ.
Ας μη βιαζόμαστε όμως και ας μην προτρέχουμε των γεγονότων, αφού μέχρι να φτάσει η μέρα εκείνη έχουν και οι τρεις τους πολύ δρόμο να περπατήσουν (ή μάλλον να τρέξουν) ακόμη. Είπαμε, βήμα-βήμα, σεμνά και ταπεινά, όπως λέει και το γνωστό σλόγκαν.