Για κάποιους, λίγους αλλά εκλεκτούς, η χθεσινή ημέρα δεν ήταν άλλη μια ποδοσφαιρική ημέρα. Ήταν μέρα χαράς, μέρα γιορτής, μέρα συγκίνησης. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι όπως ο γιατρός Ανδρέας Σταυρίδης για να μας υπενθυμίζουν τα αυτονόητα και να κτυπούν το καμπανάκι της αφύπνισης.
«Καλημέρα Κερυνειώτες, από το πρωί η Κερύνεια μπήκε στα σπίτια μας. Από όλα τα ραδιόφωνα ακούγεται Κερύνεια! Η ποδοσφαιρική της ομάδα, συμμετέχει για πρώτη φορά σε αγώνα της επίλεκτης κατηγορίας. Ο σκοπός επετεύχθη…», έγραφε μεταξύ άλλων στην ανάρτησή του ο Κερυνειώτης παιδίατρος που έχει ταυτιστεί με τη διαδρομή της προσφυγικής ομάδας για πολλές δεκαετίες.
Και πρόσθεσε: «Η ΠΑΕΕΚ Κερύνειας είναι νικήτρια πριν από το εναρκτήριο λάκτισμα. Σε μας και σε όλους τους φίλους της Κερύνειας επαφίεται να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα, να δώσουμε στέγη στους άστεγους, να κάνουμε τους νεώτερους περήφανους για την καταγωγή τους, να μεταλαμπαδεύσουμε τη φλόγα του αγώνα για επιστροφή και δικαίωση. Να γίνουμε μέτοχοι στο όνειρο».
Η οπτική γωνιά του Ανδρέα Σταυρίδη είναι άκρως συναισθηματική, αλλά όπως λέει κι ο ίδιος, «το ποδόσφαιρο είναι πρωτίστως έκφραση πολιτικής». Η πιο αγνή, ίσως, έκφρασης πολιτικής στον τόπο μας. Από ανιδιοτελείς ανθρώπους, οι οποίοι δεν… διαπραγματεύονται την ιστορία τους, τα παιδικά τους χρόνια, την πατρίδα τους. Γι’ αυτό και μέσω του αθλητισμού προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν τα παιδιά τους τη θέληση για επιστροφή στον τόπο τους.
Ο άθλος της ανόδου της ΠΑΕΕΚ Κερύνειας έφερε χαμόγελα και ενέπνευσε εκατοντάδες Κερυνειώτες. Οι ίδιοι λένε ότι ξύπνησε τη χαμένη τους περηφάνια και δεν έχουμε λόγο να μην τους πιστέψουμε. Για κάποιους απ’ αυτούς, το αποτέλεσμα χθες στο Δασάκι (μια περήφανη νίκη) δεν είχε καμία σημασία. Διότι υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα από τα γκολ, τα πέναλτι και τα οφσάιντ…
Υ.Γ. Γιατρέ, ήταν λίγα τα 42 εισιτήρια που διατέθηκαν χθες από τους Κερυνειώτες ή μου φάνηκε;