aezaekaelanorthosisapoelapollonarisdoksaethnikos achnaskarmiotissasalaminaothelos athienouomonoiapafosSuper LeaguePremier LeagueSerie ALaLiga

Aθλητικά NέαΚαι ύστερα ήρθε ο Σιμεόνε

Και ύστερα ήρθε ο Σιμεόνε

Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, Ζοσέ Μουρίνιο, Γιουπ Χάινκες (φαντάζομαι, η Μπάγερν τώρα πια πρέπει να το μετάνιωσε που τον έστειλε…), Πεπ Γκουαρδιόλα, Γιούργκεν Κλοπ και εσχάτως Ντιέγκο Σιμεόνε, Ζινεντίν Ζιντάν, Μαρθελίνο Γκαρθία Τοράλ και πάει λέγοντας. Το έχει, βλέπετε, η εποχή, οδεύουμε προς τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ. Ανάμεσα σε όλους αυτούς σημείο αναφοράς και η «μόδα» της εποχής (ποιος άλλος;), ο σκληρός Ντιέγκο Σιμεόνε.

Τον θυμάμαι, από την εποχή που αγωνιζόταν ως ποδοσφαιριστής με Ίντερ, Ατλέτικο, Λάτσιο, αλλά πιο πολύ με την εθνική ομάδα της χώρας του, την Αργεντινή. Αλάνι από τα πρώτα, ένας αλητόμπαλας, που δεν χάριζε κάστανο έτσι και έπεφτε για τάκλιν. Ήξερε και (καμπόση) μπάλα, αλλά προτιμούσε το σκληρό παιγνίδι και νάσου τον τώρα να κάνει καριέρα ως προπονητής και τ’ όνομά του να συζητείται απ’ άκρη σ’ άκρη της υφηλίου.

Ο «Cholo», όπως τον βάφτισε ο Βικτόριο Σπινέτο, δεν έκανε κάποια ποδοσφαιρική καινοτομία ούτε έφερε την επανάσταση στο ποδόσφαιρο που παίζει η Ατλέτικο. Δεν πρόκειται κατά την ταπεινή μου γνώμη για κάποια ιδιοφυΐα στον χώρο της προπονητικής ή του ποδοσφαίρου. Η ισπανική ομάδα είναι τόσο καλή όσο και η φιλοσοφία του Σιμεόνε κι ας μην έχει το μπάτζετ που έχουν Ρεάλ, Μπαρσελόνα, Μπάγερν, Παρί. Αυτό είναι ένα από τα «συν» του Αργεντινού τεχνικού, που κάνει απλά εκείνο που έκανε πολύ καλά και ως ποδοσφαιριστής.

Παράλληλα κατάφερε και «έδεσε» μιαν «καλοκουρδισμένη» και σκληροτράχηλη ομάδα που άμα λάχει (ή, καλύτερα, όταν της το επιτρέψει ο αντίπαλος) προσφέρει και θέαμα. Και αυτό ασφαλώς αποτελεί ένα από το credits του Σιμεόνε. Η Ατλέτικο έφτασε με το σπαθί και τον τσαμπουκά της στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ και αφού χρειάστηκε να αποκλείσει κατά σειρά την Μπαρσελόνα και την Μπάγερν. Δυο από τα πιο μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση της κούπας με τα μεγάλα αφτιά.

Για πόσο ακόμα θα συζητείται το όνομα του προπονητή των «νυχτερίδων», κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει με ακρίβεια. Προς το παρόν κατάφερε και δημιούργησε (επαναλαμβάνω όχι άδικα) ντόρο γύρω από το όνομά του, όπως είχαν καταφέρει να κάνουν και πολλοί άλλοι πριν από αυτόν. Κάποιοι από αυτούς κατάφεραν και παρέμειναν για πάρα πολλά χρόνια στο προσκήνιο ή και συνεχίζουν να παραμένουν και κάποιους άλλους το άστρο τους έσβησε νωρίς. Ποιο από τα δύο θα ισχύσει στην περίπτωση του Σιμεόνε, αυτό μόνο ίδιος θα μας το πει. Ή, καλύτερα, θα μας το δείξει.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ