ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
Οι οπαδοί του Απόλλωνα δεν μπορούν να έχουν παράπονο από τον απολογισμό της ομάδας τους κατά τις τελευταίες τέσσερις σεζόν. Από το καλοκαίρι του 2013, μέχρι την 18η του φετινού Μαΐου, η ομάδα της Λεμεσού πρόσθεσε αρκετές χρυσές σελίδες στο βιβλίο της Ιστορίας της.
Ο Νίκος Κίρζης, στη δεύτερή του θητεία ως πρόεδρος της εταιρείας του Απόλλωνα, κρίνεται πέρα για πέρα επιτυχημένος και πάντα υπάρχει τρόπος ώστε η αμφισβήτηση από μεγάλη μερίδα κόσμου να μετατρέπεται σε χαρές και πανηγύρια.
Η αρχή έγινε το 2012-13, όταν έπειτα από μία πολύ μέτρια σεζόν, ο Απόλλωνας κέρδισε το κύπελλο κόντρα στην ΑΕΛ και ακολούθως την πρόκρισή του στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ για πρώτη φορά στην Ιστορία του, σε βάρος της Νις (όντας αουτσάιντερ). Το καλοκαίρι του 2014, ο Απόλλωνας επανέλαβε τον άθλο της συμμετοχής του στους ομίλους της δεύτερης σε τάξη ευρωπαϊκής διοργάνωσης, πάλι ως θεωρητικά αουτσάϊντερ (δεν ξεχνάει κανείς πως προκρίθηκε σε βάρος της Λοκομοτίβ Μόσχας).
Τη σεζόν 2014-15, οι κυανόλευκοι δεν κατέκτησαν κάποιο τίτλο, ούτε συμμετείχαν σε ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, όμως, βρίσκονταν δυναμικά στη μάχη κατάκτησης του τίτλου για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι επιτυχίες που πέτυχε ο Απόλλωνας στις τελευταίες τέσσερις σεζόν με πιο πρόσφατη την κατάκτηση του κυπέλλου την περασμένη Τετάρτη, συγκαταλέγονται στη… σφαίρα του πλήρους επαγγελματισμού που υπάρχει στο ποδοσφαιρικό τμήμα και γενικώς σε όλο το «κυανόλευκο» οικοδόμημα.
Βάσει των επιτυχιών του Απόλλωνα, αποδεικνύεται πως όταν υπάρχουν άτομα στην επιτροπή προγραμματισμού μίας ομάδας τα οποία έχουν μεράκι, άψογη συνεργασία με τον προπονητή και εμπιστοσύνη σε σωστούς ατζέντηδες, δεν χρειάζεται τεχνικός διευθυντής για να ανέβει το αγωνιστικό επίπεδο.
Σε όλα σχεδόν τα πόστα της διοίκησης και του ποδοσφαιρικού τμήματος των κυανόλευκων, υπάρχουν σχετικά νεαρά άτομα γεμάτα με όρεξη και δίψα για δουλειά, με πολλές γνώσεις και το μυαλό τους συμβαδίζει με τις σύγχρονες αντιλήψεις και με όλα αυτά που απαιτεί το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Δεν είναι παράγοντες «παλιάς κκελλές» που λέμε και με προ 10ετίας, 15ετίας και 20ετίας αντιλήψεις. Διότι κακά τα ψέματα, παράγοντες «παλιάς κοπής», υπάρχουν -αν όχι στις πλείστες- σε αρκετές κυπριακές ομάδες και πολλές φορές τον να παίρνουν πάνω τους κάποιες αποφάσεις, μόνο ζημιά επιφέρουν στην ομάδα τους.
Ένα άλλο παράδειγμα σωστής λειτουργίας στον Απόλλωνα, έχει να κάνει και με τις Ακαδημίες. Επί προεδρίας Νίκου Κίρζη αναδείχθηκαν από τα «σπλάχνα» του Απόλλωνα σπουδαίοι νεαροί ποδοσφαιριστές όπως οι Χαράλαμπος Κυριάκου, Μάριος Στυλιανού και Χρίστος Γουίλερ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως θα επιστρέψει και ο Αλασταΐρ Ρέινολντς ο οποίος αγωνιζόταν ως δανεικός στην Αγία Νάπα, κάτι, όμως, που ήταν αναμενόμενο.
Αυτό που αξίζει αναφοράς, είναι πως ο Ρέινολντς σύμφωνα με όσα πηγάζουν από -μη δημόσιες- τοποθετήσεις παραγόντων, θα υπολογίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό στο εξής. Παράλληλα, «παραγγέλματα» για να εισέλθουν για τα καλά στο… πετσί της ανδρικής ομάδας, εκτελούν και οι Πέτρος Ψύχας, Ιωάννης Πίττας και Θεόδωρος Νεοφυτίδης, των οποίων το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρό, βάσει των όσων έδειξαν μέχρι σήμερα.
Ερώτηση: Γιατί μόνο ο Σύνδεσμος Προπονητών Κύπρου, βράβευσε τον Πέδρο Εμανουέλ ως τον κορυφαίο προπονητή του πρωταθλήματος Α’ Κατηγορίας; Έχω την άποψη πως αυτός έπρεπε να αναδειχθεί ως ο κορυφαίος από τον ΠΑΣΠ και από τον ΚΟΠ, άσχετα αν οι βραβεύσεις τους πραγματοποιήθηκαν πριν τον τελικό κυπέλλου.
Και για να τα υποστηρίξω την άποψή μου -εν κατακλείδι-, θα αναλύσω συνοπτικά το σκεπτικό μου: Ο Πορτογάλος τεχνικός (γεννημένος στην Ανγκόλα), ήρθε να εργαστεί για πρώτη φορά στην Κύπρο το περασμένο καλοκαίρι, ως εναλλακτική λύση μετά το «ναυάγιο» με τον Σέρβο Μιλίνκο Πάντιτς.
Το ρόστερ κατά 75% περίπου ήταν διαφοροποιημένο, ο Απόλλων άρχισε την προετοιμασία του πιο νωρίς από τις υπόλοιπες ομάδες, ενώ αγωνίστηκε σε έξι συνεχόμενα ευρωπαϊκά παιχνίδια την ώρα που το έμψυχο δυναμικό του ήταν ελλιπές και χρειάζονταν κάποιες «πινελιές» για να θεωρηθεί ολοκληρωμένο.
Εξαιρουμένων ενός – δύο ποδοσφαιριστών, όλοι όσοι αποκτήθηκαν πρόσφεραν σε μεγάλο βαθμό. Ακόμη και οι έξι που δεν θα συνεχίσουν την καριέρα τους στον Απόλλωνα (Σλάβτσεφ, Μεζγκα, Χίντι, Κονσεϊσάο, Κολοκούδιας και Σιμόες), μπορούν να θεωρηθούν αξιόλογες λύσεις για άλλες ομάδες.
Ο φετινός Απόλλωνας ήταν «πιο ομάδα» από τον περσινό και η Λεμεσιανή ομάδα δεν βασίστηκε σε μετεγγραφές με παίκτες-κράχτες για να διαγράψει μία πετυχημένη σεζόν. Βασίστηκε σε αξιόλογου παίκτες μεν, αλλά δεν έγινε υπέρβαση στις μετεγγραφές, αφού ο προϋπολογισμός ήταν μειωμένος και σε συνδυασμό με όσους έμειναν από την περσινή σεζόν, δημιουργήθηκε μία σπουδαία ομάδα. Και βάσει αυτού, ο Εμανουέλ δικαιούται τη μερίδα του λέοντος!