Έχουν περάσει 47 χρόνια από τότε που η Ζωζώ Χριστοδούλου έδειχνε το δρόμο γι’ αυτό που σήμερα μοιάζει αυτονόητο: να τρέχουν οι γυναίκες στον Μαραθώνιο! Ήταν 19 Οκτωβρίου του 1974, όταν η 23χρονη, τότε, αθλήτρια της Φιλοθέης γινόταν η πρώτη Ελληνίδα που συμμετείχε και τερμάτιζε την απόσταση 42.195 μέτρων από τον Μαραθώνα μέχρι το Καλλιμάρμαρο Στάδιο. Στις 14 Νοεμβρίου χιλιάδες άλλες γυναίκες, θα ακολουθήσουν το παράδειγμά της.
Από παιδί ήθελε να τρέχει
Με καταγωγή από την Κύπρο, γεννήθηκε το 1951 στο Κάιρο, όπου και έμεινε μέχρι τα 16 της χρόνια, όταν και ήρθε στην Ελλάδα. Από μικρό παιδί είχε την τρέλα να τρέχει, στο Κάιρο όμως, δεν είχε τη δυνατότητα να το κάνει εύκολα. Με τον ερχομό της στην Ελλάδα, γράφεται στον αθλητικό όμιλο της Φιλοθέης, ξεκινώντας από τις μικρές αποστάσεις 200-400μ. Για αρκετό καιρό ήταν η μόνη γυναίκα στην ομάδα. Λίγο αργότερα ξεκινά να σπουδάζει ψυχολογία, πηγαίνει στον Εθνικό.
«Προπονητής μου εκεί ήταν ο Ηλίας Αντζουλάτος, ο οποίος με ανέβασε στις αποστάσεις δηλαδή στα 800 και 1.500μ. Ήταν κάτι που το ήθελα κι εγώ. Αυτές τότε ήταν και οι μεγαλύτερες αποστάσεις που επιτρέπονταν στις γυναίκες σε αγωνιστικό επίπεδο», θα πει στο Runnermagazine.
«Πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο»
«Κορόιδευαν τις γυναίκες που έτρεχαν στον δρόμο. Έλεγαν ότι δεν είναι άθλημα για αυτές. Ότι το σώμα αλλάζει και γίνεται ανδρικό», θα πει στην Καθημερινή.
«Τράβα να πλύνεις κανένα πιάτο», «Τρέξε να προλάβεις», ήταν κάποιες από τις ατάκες που άκουγε όταν έβγαινε να τρέξει στο δρόμο.
Οι μεγάλες αποστάσεις ήταν υπόθεση άπιαστη για τις γυναίκες. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 70’ μπορούσαν να γυμνάζονται μόνο δύο φορές την εβδομάδα και μόνο τα πρωινά για να μην… σκανδαλίζουν τους άντρες!
Το νούμερο «606»
Τρεις μέρες πριν από το Μαραθώνιο του 1974 η Ζωζώ Χριστοδούλου θα μάθει από τις εφημερίδες ότι φτάνουν 44 αθλήτριες από τη Γερμανία για να τρέξουν. Χωρίς να προλάβει να προετοιμαστεί κατάλληλα, κάνοντας μόλις δύο (!) προπονήσεις από 21 χλμ και παίρνοντας ειδική γνωμάτευση από γιατρό θα βρεθεί στην εκκίνηση με το νούμερο «606» και θα τα καταφέρει. Εκείνη και 44 ακόμα γυναίκες. Προπονητής της τότε ήταν ο κ. Αντζουλάτος.
Οι φήμες ότι τα παράτησε
Όσο περνούσαν οι ώρες και η Ζωζώ Χριστοδούλου δεν φαινόταν στο στάδιο, φούντωναν οι φήμες ότι έχει εγκαταλείψει. Δείγμα του πόσο λίγη πίστη υπήρχε στις γυναίκες, ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Μάλιστα, κάποιοι έλεγαν, ότι επειδή έμενε στο Νέο Ψυχικό, είχε στρίψει σε κάποιο σημείο της διαδρομής για να πάει σπίτι της. Όμως, 5 ώρες, ένα λεπτό και 20 δευτερόλεπτα μετά την εκκίνηση, η 23χρονη γινόταν η πρώτη Ελληνίδα που τερμάτιζε στον Μαραθώνιο.
«Όταν μπήκα στο Στάδιο ήταν μία στιγμή που δεν περιγράφεται και δεν ξεχνιέται.. Μία συγκίνηση πολύ μεγάλη. Κούραση αισθανόμουν στα μάγουλα μου από τα πολλά χαμόγελα που «μοίραζα» στη διαδρομή σε αυτούς που μου φώναζαν. Το υπόλοιπο σώμα ήταν μία χαρά. Τερμάτισα 6η γυναίκα και 427η στο σύνολο 650 δρομέων», θα πει στο Runnermagazine.
Για την ιστορία, νικήτρια ήταν η Γερμανίδα Εύα-Μαρία Βέστφαλ με χρόνο 3:55.56.
Η Ζωζώ Χριστοδούλου έτρεξε για πρώτη και τελευταία φορά σε εκείνον το Μαραθώνιο, καθώς τραυματισμοί και μία δισκοπάθεια δεν της επέτρεψαν να συνεχίσει. Την επόμενη χρονιά συμμετείχαν δύο Ελληνίδες και έκτοτε έχουν αλλάξει πολλά.
Η 23χρονη Ζωζώ Χριστοδούλου είχε κάνει την αρχή. Ήταν η πρωτοπόρος, εκείνη που έδωσε την ώθηση στις γυναίκες να τρέξουν σε μεγάλες αποστάσεις και να αποδείξουν ότι έχουν και τη δύναμη και το σθένος να ξεπεράσουν έναν δύσκολο αγώνα, σαν τον Μαραθώνιο!