Το οδοιπορικό ανάμεσα ε εθελοντές και εθελόντριες ήταν τούτη τη φορά αλλιώτικο αφού χωρίς διακριτικά εισβάλαμε σαν απλοί θεατές, επισκέπτες κάποτε μιλώντας «αγγλικά» δηλώναμε εκπρόσωποι άλλων χωρών προσπαθώντας να «ντριπλάρουμε» τους εθελοντές που τόση αγάπη προσφέρουν αγόγγυστα τις υπηρεσίες τους.
Γίναμε αγενείς μέσα στα πλαίσια της «θεατρικής μας παράστασης, πολλές φορές απαιτητικοί, γίναμε φορτικοί και παράλογοι… Φθάσαμε στα όρια αλλά η απάντηση ήταν πάντα η ίδια με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο με καλή και ήρεμη διάθεση έδειχναν κατανόηση και διάθεση να βοηθήσουν.
Σε όλες τις περιπτώσεις μας καθήλωσαν με τις γνώσεις τους για τη διοργάνωση, την ευπρεπή τους στάση, την ευγένειά τους, την προθυμία να βοηθήσουν. Μας ανάγκασαν να «υποκλιθούμε» στο μεγαλείο της εγκράτειας και της προμήθειας να εξυπηρετήσουν.
Αυτός είναι ο πραγματικός εθελοντισμός αυτό είναι το μεγαλείο αυτών των ανθρώπων που χωρίς αυτούς ποτέ δεν θα ολοκληρώνονταν οι αγώνες. Ένα τεράστιο μπράβο σε όλα τα παιδιά για την εξαιρετική τους παρουσία και την απίστευτη στωικότητα που τους διακρίνει.
