Από το 1970, όταν διεξήχθη η πρώτη διοργάνωση υπό την καθιερωμένη ως σήμερα ονομασία, άρχισαν να συμμετέχουν Κύπριοι αθλητές στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων. Βεβαίως, έως το 1983 οι κυπριακοί σύλλογοι ήσαν μέλη του ΣΕΓΑΣ, έτσι οι Κύπριοι αθλητές αγωνίζονταν στους διεθνείς στίβους με την Εθνική Ελλάδας.
Το 1975, στο Νέο Φάληρο (στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης), η Ελλάδα κέρδισε το πρώτο της μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Εφήβων… μέσω Κύπρου. Το κατέκτησε ο Γιαννάκης Κονναρής, ένα εξαιρετικό ταλέντο στους δρόμους ημιαντοχής, που σταμάτησε νωρίς τον αθλητισμό (ήταν δεν ήταν 22-23 ετών). Ο Κονναρής (ήταν αθλητής του ΓΣΟ Λεμεσού) κατέλαβε τη δεύτερη θέση στα 800 μέτρα, με επίδοση 1.49.9, σε μια κούρσα που έκοψε ανάσες και με τους Έλληνες φιλάθλους, που είχαν γεμίσει («φίσκα») το στάδιο, να παραληρούν. Να σημειώσουμε ότι, οι αγώνες είχαν γίνει έναν χρόνο μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και ο συμβολισμός της επιτυχίας του Κονναρή προκάλεσε ρίγη συγκίνησης.
Στους ίδιους αγώνες, του Νέου Φαλήρου, έλαβε μέρος και η πρώτη Κύπρια αθλήτρια. Ήταν η Μαρία Νεοφύτου, του ΓΣΕ, πρωταθλήτρια Ελλάδας (νεανίδων και γυναικών) στα 400 και στα 200 μέτρα. Η Νεοφύτου αγωνίστηκε στα 400 μέτρα, χωρίς να προχωρήσει στον επόμενο γύρο. Ωστόσο, στη σκυταλοδρομία 4Χ100μ., οδήγησε την ελληνική τετράδα (αγωνίστηκαν ακόμη οι Παπαχριστοπούλου, Τσολάκη και Μπίρη) στον τελικό και στην 7η θέση με 48.60.
Στην πρώτη διοργάνωση, το 1970, που είχε διεξαχθεί στο Παρίσι, είχαμε τρεις Κύπριους έφηβους πρωταθλητές. Ο Κυριάκος Σεραφείμ (του ΓΣΖ Λάρνακας), προκρίθηκε στον ημιτελικό των 110μ. μετ’ εμπ. και συνολικά έκανε την 12η καλύτερη επίδοση (15.47). Ελέω σφοδρότατου αντίθετου ανέμου (4,90μ. στον προκριματικό και 7,30μ. στον ημιτελικό!), οι επιδόσεις όλων των εμποδιστών ήταν πολύ χαμηλές.
Στα 400 μέτρα ο Κυριάκος Ονησιφόρου (ΓΣΠ) κατετάγη, επίσης, 12ος συνολικά, με χρόνο 48.79 (ατομική επίδοση). Στη σκυταλοδρομία 4Χ400 μ., ο Ονησιφόρου ήταν ο anchorman της ελληνικής τετράδας, η οποία κατέλαβε την 5η θέση με 3.15.8. Έτρεξαν μαζί του οι Μερμίγκης, Μόρφης και Αναγνωστόπουλος.
Ο γιγαντόσωμος αθλητής του ΓΣΟ, Αλέξανδρος Ροβέρτου, αγωνίστηκε στον τελικό τη Δισκοβολίας. Δεν έπιασε βολή κοντά στο ατομικό του ρεκόρ, οπότε με 43,30μ. πήρε την 13η θέση ανάμεσα σε 14 αθλητές.
Διάκριση, αλλά και απώλεια του (χάλκινου έστω) μεταλλίου είχε το 1979, στο Μπίντγκος, ο Νίκος Ευριπίδου. Τερμάτισε τέταρτος στα 110μ. εμπόδια, με 14.28. Στον ημιτελικό είχε πετύχει 14.25, ενώ στον τελικό έχασε το μετάλλιο πάνω στο νήμα.
Δύο πρωτοφανείς ατυχίες σημάδεψαν τις κυπριακές συμμετοχές (με την Ελλάδα) στο Ευρωπαϊκό Ε/Ν. Το 1979 η ελληνική τετράδα στα 4Χ100μ., με τρία κυπριόπουλα μέσα (Αντώνης Γεωργαλλίδης, Νίκος Χατζηνικολάου, Άγγελος Αγγελίδης-τέταρτος δρομέας ο Γκάτζιος) ήταν από τα φαβορί για πρόκριση στον τελικό, ίσως και για κατάκτηση ενός μεταλλίου. Όμως, αποκλείστηκε άδοξα, όταν γλίστρησε ο δεύτερος δρομέας (Αγγελίδης) και έπεσε στο ταρτάν. Σηκώθηκε και συνέχισε, αλλά ήταν πολύ αργά, χάθηκε έδαφος και τελικώς και η πρόκριση. Η γαλανόλευκη τετράδα και μόνο να πλησίαζε το ρεκόρ της (41.14) θα έμπαινε άνετα στον τελικό.
Το 1981, στην Ουτρέχτη, η τύχη έπαιξε άσχημο παιχνίδι στον Μάριο Χατζηανδρέου. Ο τριπλουνίστας μας, με ατομικό ρεκόρ, τότε, 16,31μ., ήταν δεύτερος στη λίστα και εκ των φαβορί για το βάθρο. Προκρίθηκε άνετα στον τελικό (15,22μ.), αλλά τραυματίστηκε σοβαρά στην προσπάθειά του. Στον τελικό, με ένα πόδι, έκανε ένα άκυρο άλμα, το πρώτο του. Στο δεύτερο τραυματίστηκε και στο άλλο πόδι! Έγραψε επίδοση 14,95 μόλις και αποσύρθηκε, για να βγει, τελικώς, 12ος.