ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΚΟΥΡΗ
Λίγο οι Απόκριες, λίγο η βαβούρα από τη συνέντευξη του Μιλτιάδη Νεοφύτου, λίγο έλειψε να μας ξεφύγουν οι τρελές πτήσεις του πρωταθλητή μας στο επί κοντώ Νίκανδρου Στυλιανού. Η Κύπρος διαθέτει, πλέον, έναν αξιόπιστο επικοντιστή, ο οποίος δείχνει ότι κτυπά επίμονα την πόρτα της ελίτ του αγωνίσματος.
Με δεδομένο το ταλέντο του, αν η αλματώδης βελτίωση των επιδόσεων του Νίκανδρου συνεχιστεί, δεν αποκλείεται να τον δούμε να συμμετέχει στις κορυφαίες διοργανώσεις του πλανήτη. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, τρεις φορές βελτίωσε το παγκύπριο ρεκόρ κλειστού στίβου. Από τα 5.45, ανέβασε τον πήχη ένα εκατοστό στο Λονδίνο, αργότερα στο Κάρντιφ έφτασε στα 5.57 και την περασμένη εβδομάδα στο Βελιγράδι μπήκε στο κλαμπ των «εξηντάρηδων» με 5.61.
Στα 27 του χρόνια, ο Νίκανδρος Στυλιανού ανεβαίνει επίπεδο και συγκαταλέγεται, πλέον, ανάμεσα στους αθλητές κορυφής της πατρίδας μας. Προηγήθηκε, βέβαια, μία μοναχική και επίπονη προσπάθεια. Άλλωστε, όπως λέει κι ο ίδιος, για να ασχοληθεί κάποιος με το επί κοντώ, πρέπει να έχει μία δόση «τρέλας» και άγνοια κινδύνου.
Ο Νίκανδρος ασχολήθηκε από πολύ μικρός με τον αθλητισμό. Αν και οι γονείς του κατάγονται από τη Λεμεσό και την Πάφο, ενεγράφη στον Γυμναστικό Σύλλογο της Κερύνειας, τον Πράξανδρο, ως αθλητής του μήκους με προπονητή τον παλιό πρωταθλητή μας Ηλία Αγαπίου.
«Δεν ήμουν άσχημος… Κι ήταν μεγάλη η μαγκιά του Αγαπίου που μου πρότεινε να ασχοληθώ με άλλο αγώνισμα, με άλλον προπονητή. Όταν ήμουν Τρίτη Γυμνασίου, πήγα στον Γιώργο Αποστολίδη για να ασχοληθώ με το επί κοντώ. Από τον πρώτο χρόνο, κέρδισα τους Πανελλήνιους Μαθητικούς», θυμάται ο Νίκανδρος που ερωτεύτηκε με την πρώτη ένα αγώνισμα που απαιτεί ταχύτητα, δύναμη, έκρηξη, ευλυγισία… «Το επί κοντώ το ερωτεύεσαι από την πρώτη φορά που λυγίζει το κοντάρι», μου είπε χθες ο πρωταθλητής μας. Αν η πατρότητα της ατάκας ανήκει στον ίδιο, έγραψε!
Η μεγάλη βελτίωση του Νίκανδρου ήρθε το 2010. Από τα 5.05, εκτοξεύτηκε στα 5.40 κι από τότε είναι σταθερά πρωταθλητής Κύπρου. Πήγε στη Θεσσαλονίκη για σπουδές και συνεργάστηκε με τον Φώτη Κατσίκα, αλλά οι μεγάλες επιτυχίες ήρθαν φέτος, αφού επέστρεψε στη Λεμεσό υπό προπόνηση του Γιώργου Αποστολίδη.
Τι άλλαξε; «Νομίζω κάναμε πολύ καλή προετοιμασία. Κι εγώ αισθάνομαι πιο δυνατός. Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, ότι είχα τη δυνατότητα να συμμετάσχω σε πολλούς αγώνες. Με βοήθησε ένα φίλος μου, ο Μάριος Αποστολίδης, ο οποίος θα ασχοληθεί ως μάνατζερ αθλητών του στίβου. Οπόταν οι Αποστολίδηδες που δεν έχουν καμία συγγενική σχέση, ο προπονητής του Γιώργος Αποστολίδης και ο Μάριος, ήταν αυτοί που με βοήθησαν να φτάσω μέχρι το 5.61 και τους ευχαριστώ θερμά, όπως επίσης την ΚΟΕΑΣ και τον σύλλογό μου», απαντά ο Νίκανδρος, βλέποντας, πλέον, πολύ πιο ψηλά.
Για να μπει στην παγκόσμια ελίτ, όμως, ο πήχης πρέπει να ανέβει άλλα δέκα εκατοστά τουλάχιστον: «Το 5.70 είναι διαβατήριο για όλους τους μεγάλους αγώνες. Είναι το όριο για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι μέσα στις δυνατότητές μου. Πιστεύω ότι μπορώ να το πετύχω και σύντομα μάλιστα». Το ίδιο πιστεύει και ο χρυσός ολυμπιονίκης (1992) και παγκόσμιος πρωταθλητής (1999) Μαξίμ Ταράσοφ!
Ο Ρώσος πρώην επικοντιστής, από τους λίγους που έχουν περάσει τα έξι μέτρα (με ατομική επίδοση 6.05), ήρθε στην Κύπρο και ζήτησε να παρακολουθήσει και να γνωρίσει τον πρωταθλητή Κύπρου. «Πήγε και τον έφερε στην προπόνηση ο κ. Αποστολίδης. Μιλήσαμε αρκετά, με συμβούλευσε και μου είπε ότι πιστεύει πως μπορώ να κάνω πολύ μεγαλύτερα άλματα», είπε ο Νίκανδρος για τη συνάντησή του με τον Μαξίμ Ταράσοφ.
Ο μεγάλος στόχος του 2017 για τον πρωταθλητή μας είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα γίνει τον Αύγουστο στο Λονδίνο: «Το όριο, το 5.70, είναι μέσα στις δυνατότητές μου. Πιστεύω ότι μπορώ να το ξεπεράσω και να συμμετάσχω σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση. Αύριο αρχίζει και το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, αλλά η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία αποφάσισε να διεξαχθεί απευθείας τελικός με 12 αθλητές. Εγώ ήμουν ο 13ος. Σκέψου ατυχία… Δεν πειράζει. Ελπίζω να είμαι τυχερός στη συνέχεια».
Η συμμετοχή του Νίκανδρου σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα θα είναι η καταξίωσή του. Ανάμεσα σε αθλητές, όπως ο Λαβιλενί («αυτός είναι ο αρχηγός του αγωνίσματός μας», λέει ο πρωταθλητής μας) και ο χρυσός ολυμπιονίκης, ο Βραζιλιάνος Τιάγκο ντα Σίλβα, θα είναι σίγουρα μία ξεχωριστή εμπειρία και η πιστοποίηση ότι ανέβηκε επίπεδο. Του το ευχόμαστε ολόψυχα, διότι ο δρόμος του δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα…