Άλλη μία απογοητευτική χρονιά έφτασε στο τέλος της για την Ferrari στην Formula 1, με την ιταλική ομάδα να μην μπορεί σε καμία περίπτωση να κοιτάξει στα μάτια την Mercedes στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ούτε όμως και οι οδηγοί της να μπορούν να σταματήσουν τους Λούις Χάμιλτον και Βάλτερι Μπότας. Ωστόσο ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της ιταλικής ομάδας;
Η Scuderia βγήκε 2η στο πρωτάθλημα κατασκευαστών με 504 βαθμούς, με την Mercedes να μετρά 739. Σε ακόμα χειρότερη μοίρα ήταν οι οδηγοί της ομάδας, με τον Σαρλς Λεκλέρκ να τερματίζει στην 4η θέση με 264 βαθμούς και τον Σεμπάστιαν Φέτελ στην 5η με 240 βαθμούς. Η Ferrari είχε σαφώς το ταχύτερο μονοθέσιο στο γκριντ, κάτι που την βοήθησε σε πολυάριθμες περιπτώσεις στις ευθείες. Ο Λεκλέρκ πραγματοποίησε μία εξαιρετική πρώτη χρονιά στην ιταλική ομάδα, κερδίζοντας επτά pole position και δύο αγώνες, στο Βέλγιο και την Ιταλία.
Από την άλλη, ο Φέτελ βρέθηκε αντιμέτωπος με την πιο δύσκολη χρονιά της καριέρας του, βλέποντας το νεαρό Μονεγάσκο να είναι ταχύτερος από εκείνον στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο τετράκις παγκόσμιος πρωταθλητής πέτυχε μόλις μία νίκη φέτος, στο Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης. Ο Γερμανός πραγματοποίησε πολλά λάθη και την φετινή χρονιά, με τον κόσμο στο Μαρανέλο και την Ιταλία να σχολιάζουν όλο και περισσότερο την απόδοση του. Εξάλλου είναι αδιανόητο για εκείνους να αμείβεται με 30 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο και να μην αποδίδει τα αναμενόμενα.
Παρ’ όλα αυτά, όσο σημαντικά και αν είναι τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι οδηγοί της Scuderia μεταξύ τους, το πρόβλημα δεν πηγάζει από εκεί. Όλα ξεκινούν εδώ και χρόνια από τα paddocks και το τιμ της ομάδας. Ο Ματία Μπινότο βρίσκεται στην ομάδα εδώ και περίπου 14 χρόνια, ωστόσο η ειδικότητα του είναι μηχανικός, ενώ μέχρι την σεζόν 2018 ήταν τεχνικός διευθυντής. Ήταν αναμενόμενο στην πρώτη του χρονιά ως αφεντικού του αγωνιστικού τμήματος να υπάρξουν προβλήματα, τα ίδια που ο αντιμετώπισε και ο Μαουρίτσιο Αριβαμπένε στα τέσσερα χρόνια, που ήταν στην ομάδα ως διευθυντής του αγωνιστικού τμήματος.
Η κρίση της Ferrari έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, από την στιγμή που στην διοίκηση της ομάδας υπάρχουν άτομα που δεν είχαν σχέση με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Μετά την απομάκρυνση του Λούκα Μοντετζέμολο από την Ferrari, ο οποίος βρισκόταν εκεί από το 1973 ως βοηθός του Ένζο Φεράρι και αργότερα ως πρόεδρος της ομάδας από το 1991 μέχρι το 2014, ξεκίνησαν και οι λανθασμένες επιλογές στο Μαρανέλο. Ο Τζον Έλκαν, μέλος της οικογενείας των Ανιέλι που ελέγχει την Fiat, την Chrysler και την Juventus, ανέλαβε ως πρόεδρος της ομάδας το 2018, όταν ο Λουίς Καμιλέρι αντικατέστησε τον Σέρτζιο Μαρκιόνε και έγινε ο νέος διευθύνων σύμβουλος της ομάδας, καθώς η υγεία του Μαρκιόνε βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση
Παράλληλα η παρουσία σημαντικών προσωπικοτήτων ήταν πάντα δεδομένη στα paddock της ιταλικής ομάδας, με τους Ζαν Τοντ και Στέφανο Ντομενικάλι να κάνουν εξαιρετική δουλειά ως διευθυντές της ομάδας. Η πρόσληψη του Αριβαμπένε ήταν το λιγότερο λανθασμένη, μιλώντας για έναν άνθρωπο που έχει υπόβαθρο στο μάρκετινγκ και τις πωλήσεις. Άλλωστε ο μοναδικός λόγος που συνδέθηκε ποτέ με την Ferrari, ήταν όσο εκείνος εργαζόταν ως αντιπρόεδρος στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Marlboro, ενώ το 2010 προσλήφθηκε επίσημα από την Scuderia.
Είναι ξεκάθαρο πλέον πως το πρόβλημα της Ferrari δεν πηγάζει από τις κινήσεις των οδηγών της, αλλά από τις κινήσεις που λαμβάνουν χώρα στο Μαρανέλο. Απολύσεις ανθρώπων όπως του Λούκα Μοντετζέμολο, του Νικόλα Τομπάζη και Στέφανο Ντομενικάλι είναι αυτές που προκάλεσαν την κρίση, στην οποία βρίσκεται τώρα η ομάδα. Δεν φταίει ούτε ο Φέτελ, ούτε ο Λεκλέρκ, ούτε καν ο Μπινότο για την εικόνα της ομάδας. Αντιθέτως είναι δουλειά των Τζον Έλκαν και Λουίς Καμιλέρι να βρουν άτομα αντάξια, τα οποία θα βοηθήσουν την Scuderia να ξαναζήσει επιτυχίες, όπως αυτές του παρελθόντος με τους Νίκι Λάουντα και Μίκαελ Σουμάχερ.