ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΨΥΛΛΟΥ
Αφοσιωμένος στο όραμά του, δουλεύοντας σε πυρετώδεις ρυθμούς και με συνεχείς προπονήσεις, ο αργυρός ολυμπιονίκης της Κύπρου Παύλος Κοντίδης παρουσιάζεται πανέτοιμος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, οι οποίοι βρίσκονται πλέον σε απόσταση αναπνοής.
«Ο στόχος είναι ξεκάθαρος. Τον έθεσα και πριν από τέσσερα χρόνια και τον επανέλαβα πολλές φορές από τότε. Θέλω αυτό το χρυσό μετάλλιο», υπερασπίζεται με το πάθος και τη σιγουριά ενός αγωνιστή.
Αν και έφτασε πολύ κοντά, δεν έχει κατακτήσει ακόμη σε κάποια μεγάλη διοργάνωση την πρώτη θέση: «Πλησίασα, ειδικά στο Λονδίνο, αλλά δεν τα κατάφερα. Ίσως ο Θεός μου το φιλάει το χρυσό στο Ρίο. Υπάρχει, ωστόσο, πολύ μεγάλος ανταγωνισμός φέτος στην ιστιοπλοΐα λέιζερ, καθώς τουλάχιστον δέκα αθλητές από αυτούς που βρίσκονται στο Ρίο διεκδικούν μετάλλιο και έχουν διακριθεί στο παρελθόν», σημειώνει.
Ο Παύλος σήμερα φεύγει για την Κροατία, ώστε να εντείνει τις προπονήσεις του. Έπειτα θα επισκεφθεί για τρεις εβδομάδες και τη Βραζιλία για την τελική προετοιμασία. Στην Κύπρο θα επιστρέψει λίγο πριν την τελική ευθεία. Για να φορτώσει τις μπαταρίες του και να αναχωρήσει, στις 29 Ιουλίου, όπου και θα αρχίσει το ταξίδι προς την Ολυμπιάδα. Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2016 είναι στις 5 Αυγούστου, με τον Παύλο να αγωνίζεται από τις 8 μέχρι τις 15 του ίδιου μήνα. Τον συναντήσαμε προχθές και ξεδίπλωσε το όνειρό του γι’ αυτή την Ολυμπιάδα.
Όπως εξηγεί: «Είναι πολλές οι ημέρες ιστιοπλοΐας. Εγώ αγωνίζομαι κανονικά 8, 9 και 10 Αυγούστου. Μετά συνεχίζουμε 12 και 13 Αυγούστου με το σύνολο των ιστιοδρομιών να φτάνει τις δέκα. Τη 15η Αυγούστου είναι το metal raise, πρόκειται για την πιο κρίσιμη κούρσα στην οποία λαμβάνουν χώρα μόνο οι πρώτοι δέκα αθλητές και μετράει διπλά. Είναι μια σημαντική μέρα, διότι εξακολουθείς να έχεις τους βαθμούς από τις προηγούμενες δέκα αναμετρήσεις και κάνεις και αυτήν την εντεκάτη. Στην ολοκλήρωσή της αυτόματα τελειώνεις και γίνονται οι απονομές».
Αναπόφευκτα η συνομιλία μας στράφηκε και στην πελώρια επιτυχία της Ολυμπιάδας του 2012. Το μυστικό βρισκόταν στον ψυχολογικό παράγοντα, μας αποκαλύπτει. Η σκληρή προετοιμασία στο σώμα προηγείται και η ψυχική έπεται: «Ψυχολογικά είμαι πανέτοιμος. Αυτοί οι δύο μήνες είναι περισσότερο σημαντικοί ψυχολογικά παρά σωματικά. Γιατί για να αλλάξεις το σώμα σου, τη δύναμή σου και τη φυσική σου κατάσταση θέλεις χρόνο και κόπο. Η ψυχολογική σου κατάσταση αλλάζει στο δευτερόλεπτο! Είναι πολύ σημαντικό να είμαι όσο μπορώ πιο θετικός, να οραματίζομαι τον εαυτό μου ως νικητή, στο βάθρο. Όλα αυτά είναι μέρος της νοερής προπόνησης κάποιου πρωταθλητή».
Σε τέτοια επίπεδα πρωταθλητισμού, η ψυχολογία παίζει καθοριστικό ρόλο. Για εκείνον, η διαφορά νικητή και ηττημένου βρίσκεται σε εκείνη την πλευρά, καθώς όλοι κάνουν προπόνηση, όλοι κουράζουν το σώμα τους, όλοι βελτιώνουν την τεχνική τους στα μέγιστα επίπεδα.
Κάποιοι αθλητές ίσως δεν δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στη νοερή προπόνηση: «Ειδικά σε μία Ολυμπιάδα, πρέπει από άνθρωπος να γίνεσαι ρομπότ. Να μπαίνεις μέσα στον αγώνα, να κάνεις τη δουλειά σου, να κάνεις αυτό που ξέρεις, με φουλ συγκέντρωση. Και αφού τελειώνεις να παίρνεις τα θετικά, να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να αφαιρείς τα υπόλοιπα από το μυαλό σου, να τα διαγράφεις και να ετοιμάζεσαι για την επόμενη μέρα. Αν αρχίσεις να σκέφτεσαι λάθη που έκανες και σκέφτεσαι αρνητικά, έχασες!».
Η ιδιομορφία της Βραζιλίας
Πέρα όμως από την προσωπική προετοιμασία του κάθε αθλητή και οι εξωγενείς παράγοντες αποτελούν μέρος του παζλ που οδηγούν έναν επαγγελματία αθλητή στην κατηγορία του ολυμπιονίκη. Η Βραζιλία έχει τα δικά της προβλήματα και τις δικές της δυσκολίες, μερικές εκ των οποίων τις παρακολουθήσαμε δύο χρόνια πριν και στη διοργάνωση του Μουντιάλ. Ο Παύλος παρατήρησε πως: «Υπάρχει μεγάλη εγκληματικότητα. Και δεν πρέπει να προκαλείς».
Το πραγματικό πρόβλημα όμως για εκείνον και τους συναθλητές του βρίσκεται στο νερό και τον αέρα: «Όταν πλημμυρίζουν οι φαβέλες, τα σκουπίδια βγαίνουν στη θάλασσα όπου αγωνιζόμαστε. Είναι γνωστό το πρόβλημα στην ιστιοπλοΐα με τα σκουπίδια, τους ιούς και τα μολυσμένα νερά. Τα μόνα μέτρα για τους αθλητές είναι να τονώσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα, να χρησιμοποιήσουμε σταγόνες για αφτιά και μάτια, ώστε να αποφύγουμε τους ιούς του νερού».
Εκτός αυτού, η Βραζιλία αυτή την περίοδο πλήττεται και από τον ιό Ζίκα, ο οποίος μεταφέρεται από το τσίμπημα του κουνουπιού. «Πρέπει, εκτός των ιών της θάλασσας, να προσέχουμε και τα κουνούπια. Θα έχουμε το πιθανότερο μακριά ρούχα, αν και θα μας δυσκολέψουν στους 30 βαθμούς Κελσίου, και αφθονία αντικουνουπικών. Οφείλουμε να προφυλαχτούμε. Είναι άδικο για οποιονδήποτε αθλητή μετά από προετοιμασία τεσσάρων χρόνων να αποσύρεται από τον αγώνα εξαιτίας ενός τέτοιου είδους παράγοντα. Αν μάλιστα διεκδικεί μετάλλιο, αυτή του η ατυχία μπορεί να τον κυνηγά σε όλη του τη ζωή. Εύχεσαι να μην τύχει σε κανένα μας», προσθέτει.
«Να μην ξεχνάς ποιος είναι ο στόχος»
Για να μπορούμε να συζητάμε στο παρόν με έναν Κύπριο ολυμπιονίκη, χρειάστηκαν από μέρους του χρόνια προετοιμασίας, αγώνων, διακρίσεων, κόπων, προτεραιοτήτων. Ο Παύλος έπρεπε να επιμείνει και να προσπαθήσει πολύ για να τα καταφέρει. Δεν παραγκώνισε ωστόσο την καλλιέργειά του, καθώς ως μαθητής ήταν άριστος και ταυτόχρονα σήμερα είναι πλέον πτυχιούχος Marine Engineering.
Η μάθηση πιστεύει ότι συνδυάζεται με τον αθλητισμό και μάλιστα καταλήγεις καλύτερος και στα δύο. Για εκείνον, ο αθλητισμός τον δίδαξε μαθήματα ζωής, όπως η κοινωνική μόρφωση, η αυτοπειθαρχία, ο προγραμματισμός, η οριοθέτηση στόχων. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχαιρε καμίας άλλης υποστήριξης πριν την ολυμπιακή του νίκη, πέρα από εκείνη της οικογένειάς του, η οποία ήταν δίπλα του οικονομικά και ηθικά. Σήμερα μία σειρά φορέων και συνεργατών βρίσκονται πίσω από κάθε του βήμα.
Ο Παύλος αναφέρθηκε και στις δυσκολίες τις οποίες πέρασε, με έμφαση ένα περιστατικό που παρ’ ολίγον να τερματίσει την καριέρα του: «Πολλές φορές οι δυσκολίες φαίνονται σοβαρές. Υπάρχει κάτι που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω και θα είναι στο μυαλό μου. Το 2010 είχα τραυματιστεί στη μέση και είχε διαγνώσει ο γιατρός δισκοκήλη. Μου ζήτησε να σταματήσω την ιστιοπλοΐα. Προτίμησα να αλλάξω όσους γιατρούς χρειάζονταν μέχρι να βρω εκείνον που θα μου έλεγε αυτό που ήθελα να ακούσω. Να συνεχίσω! Το έτος στην αρχή του ήταν μια κακή σεζόν που τελικά προσπεράστηκε. Κατάφερα να ανακάμψω και να πάρω πέμπτη θέση στο παγκόσμιο ανδρών και την πρώτη θέση στο πρωτάθλημα κάτω των 21. Εύκολα μπορεί να τα παρατήσεις με ένα κατεστημένο που στην τρυφερή ηλικία των 18 σε απομονώνει στον στρατό ή σε προτρέπει να κάνεις επιλογές που θα επηρεάσουν και θα διαμορφώσουν το υπόλοιπο της ζωής σου. Το ζήτημα είναι να μην ξεχνάς ποιος είναι ο στόχος», καταλήγει.
ΦΩΤΟ: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΟΥΡΑΤΖΗΣ