ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ
Ξεκινώ το άρθρο μου με την παραδοχή της μεγάλης μου απογοήτευσης σχετικά με το συγκεκριμένο συμβάν με τον αθλητή της άρσης βαρών που βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ. Απογοήτευση αφού ως χώρα καταγράψαμε το πρώτο θετικό δείγμα σε Ολυμπιάδα και μάλιστα τη στιγμή που ο νεοεκλεχθής Πρόεδρος της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής (ΚΟΕ) είχε ατυχώς δηλώσει ότι στέλνουμε την καλύτερη και πιο δυνατή αποστολή στα χρονικά. Η δεύτερη και επίσης πολύ σημαντική παραδοχή είναι ότι ακόμα και σήμερα ο αθλητής θεωρείται από τους κανονισμούς «αθώος», τουλάχιστον μέχρις ότου περάσει η χρονική περίοδος κατά την οποία δικαιούται να ζητήσει εξέταση και του «Β’» δείγματος του, εάν το επιθυμεί, ή μέχρι τελεσιδικήσει και η εξέταση του “Β” δείγματος. Άρα όλα τα πιο κάτω σχόλια γίνονται με επιφύλαξη που προκύπτει από τους κανονισμούς και την αθλητική νομολογία περί Ντόπινγκ.
Ομολογώ ότι η μεταγραφή του Αντώνη Μαρτασίδη ήταν για μένα από τα ανεξήγητα της Ολυμπιακής χρονιάς που πέρασε. 17/02/2016 ανακοίνωσαν τα ελληνικά ΜΜΕ τη μεταγραφή, χαρακτηρίζοντας τον μάλιστα τον καλύτερο αθλητή της ελληνικής άρσης βαρών (www.ethnos.gr). Τουλάχιστον παράξενη και ασυνήθιστη θα χαρακτήριζα τη μεταγραφή, πέντε μήνες πριν τη μεγαλύτερη διοργάνωση της καριέρας του και με το δικαιολογητικό ότι μετακομίζει Κύπρο για οικογενειακούς λόγους. Αλήθεια στην Κύπρο και στα κυπριακά ΜΜΕ δεν το διάβασα κάπου και νομίζω πέρασε στα «ψηλά γράμματα» (το λέω με επιφύλαξη χωρίς να θέλω να θίξω κάποιον, αλλά ακριβώς επειδή φημίζομαι για την ενημέρωση μου επί αθλητικής επικαιρότητας). Δεν θα ήταν λογικό η ελληνική ομοσπονδία και ελληνική ολυμπιακή επιτροπή να ήθελαν να τον κρατήσουν, αφού μάλιστα γινόταν αναφορά ότι ήταν ο καλύτερος αθλητής στο είδος του; Δεν θα ήταν λογικό να ήθελε και ο ίδιος να αγωνιστεί, όπως και στο παρελθόν, με την ελληνική σημαία για τελευταία φορά και μάλιστα σε τέτοια διοργάνωση; Γιατί τέτοια λαμπρή μεταγραφή δεν έτυχε της ανάλογης λαμπρής ανταπόκρισης στην Κύπρο;
Το πρόγραμμα αντί-ντόπινγκ σε ολυμπιακή χρονιά, σημειώνω εκ πείρας, συμπεριλαμβάνει και εντός και εκτός αγώνων ελέγχους, ειδικά κατά την περίοδο προετοιμασίας. Οι δε αθλητές που είναι τραυματίες, όπως ήταν και ο Μαρτασίδης κατά τους μήνες πριν την έναρξη των Αγώνων, παρακολουθούνται στενά από την αρμόδια αρχή κατά του ντόπινγκ, αφού οι θεραπευτικές εξαιρέσεις (Therapeutic Use Exceptions-TUEs), δηλαδή η χρήση συγκεκριμένων φαρμάκων για θεραπευτικούς και μόνο σκοπούς, επιτρέπονται μετά από ανάλογη αίτηση και διαδικασία έγκρισης. Ας ελπίσουμε να μην έπεσε ο αθλητής θύμα άγνοιας σωστής διαδικασίας και επαρκούς ενημέρωσης περί των δικαιωμάτων του ως τραυματίας αθλητής ολυμπιακού επιπέδου.
Ο προπονητής του αθλητή, Β. Μήτρου (πρώην αθλητής άρσης βαρών στην Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004 όταν ο τότε προπονητής Χρ. Ιακώβου είχε ατιμωτικά αποκλειστεί για προώθηση και χρήση του ντόπινγκ σε αθλητές του), δήλωσε στο CNN Ελλάδας ότι η ουσία που ανιχνεύθηκε δεν ήταν αναβολικό, αν και δεν ήταν σε θέση να πει με σιγουριά τι ήταν ο λόγος που ο αθλητής του δεν πέρασε τον έλεγχο. Δεν θα έπρεπε η ανακοίνωση της αρμόδιας επιτροπής Αντί-Ντόπινγκ να συμπεριλαμβάνει την επιζήμια ουσία; Δεν έπρεπε η ΚΟΕ να είχε ήδη ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα και ενημερώσει ανάλογα; Γιατί ο αθλητής, εφόσον άλλαξε υπηκοότητα δεν άλλαξε και προπονητή; Ποιος ο εθνικός προπονητής της Κύπρου στο άθλημα; Γιατί η κυπριακή ομοσπονδία επέτρεψε τη συνεργασία με προπονητή που εμμέσως ήταν εμπλεκόμενος σε θέματα ντόπινγκ, αν και για να είμαι σωστός δεν υπάρχει κάτι το μεμπτό εναντίων του…από τους ελέγχους και τα διαθέσιμα δεδομένα τουλάχιστον. Δεν σχολιάζω τον τραυματισμό του Μαρτασίδη και κατά πόσο ή όχι έπρεπε να συμπεριληφθεί στην αποστολή. Κατά τον προπονητή του, είχαν σκοπό και μόνο να χαρούν τη συμμετοχή. Ας κρίνει η ΚΟΕ τα περαιτέρω.
Ο έλεγχος στον αθλητή έγινε στις 25/07/2016 και η ανακοίνωση ήλθε μόλις 10 μέρες μετά. Συγχαρητήρια πραγματικά στην αρμόδια αρχή, αφού τέτοιες αστραπιαίες διαδικασίες ενισχύουν το αίσθημα διαφάνειας και σωστής και επαγγελματικής λειτουργίας, κάτι για το οποίο δεν φημιζόμαστε γενικά στον αθλητισμό μας. Γνωρίζοντας δε ότι η ανάλυση δειγμάτων γίνεται μόνο από κατάλληλα διαπιστευμένα εργαστήρια, που συνήθως πέρνουν μέχρι και 30 μέρες να στείλουν αποτέλεσμα, τότε μόνο θαυμασμό προκαλεί το αποτέλεσμα. Δεν έπρεπε όμως η αρμόδια αρχή αντί-ντόπινγκ όμως να μας δώσει περαιτέρω στοιχεία; Πόσους ελέγχους πέρασε ο αθλητής στην ολυμπιακή χρονιά και από ποιους; Πότε ήταν η προτελευταία του εξέταση και τι ενέργειες είχαν γίνει σχετικά με την πορεία αποθεραπείας του και που αφορούσαν το θέμα αντί-ντόπινγκ; Είχα αναφέρει και σε προηγούμενο μου άρθρο ότι η αρμόδια επιτροπή στη χώρα μας λανθασμένα εδώ και χρόνια δεν προβαίνει σε δημόσιο απολογισμό του έργου της και σχετική ενημέρωση ετήσιων πεπραγμένων, στα πλαίσια πάντοτε που οι κανονισμοί το επιτρέπουν.
Διαβάζω, μετέπειτα, ότι ο αθλητής έχει τύχει στέρησης της ολυμπιακής διαπίστευσης του και επιστρέφει στην Κύπρο. Που είναι η τοποθέτηση της Κυπριακής Αρχής Αντί-Ντόπινγκ, της Κυπριακής Ομοσπονδίας Άρσης Βαρών; Ποια είναι η εξέλιξη στην υπόθεση; Ζήτησε ή όχι ο αθλητής εξέταση του Β’ δείγματος; Αν ναι, πότε θα έχουμε αποτελέσματα; Η διαδικασία αναγάγεται σε διάφανη και επαγγελματική όταν συμπεριλαμβάνει μεταξύ άλλων και τη σωστή και κατάλληλη ενημέρωση, στα πλαίσια του επιτρεπτού.
Γενικά, ομολογώ ότι η ιστορία όλη με παραξενεύει, δεν μου «κάθεται» καλά, στην καθομιλουμένη. Πολλά ερωτήματα, που παραμένουν μέχρι στιγμής αναπάντητα, παράδοξος όντως χειρισμός και από τον αθλητή και από τις εμπλεκόμενες ομοσπονδίες των δύο χωρών, ένας 24χρονος αθλητής που πλέον κινδυνεύει με διετή (πιθανών) αποκλεισμό από κάθε αθλητική δραστηριότητα και ένα ολόκληρο κράτος που στιγματίστηκε και αυτό πλέον και δεν κατάφερε να αποφύγει τη δίνη της μάστιγας που ταλανίζει τον παγκόσμιο αθλητισμό.
Αναμένω προσωπικά με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνέχεια και την κατάληξη της υπόθεσης και καλώ όλους τους αρμόδιους φορείς να ασκήσουν και εποπτεία και εποικοδομητική συμμετοχή, έτσι ώστε να γίνει σωστή διαχείριση της κατάστασης, να αποδοθεί δικαιοσύνη, αλλά το πλέον σημαντικό, να διδαχθούμε από αυτή την ιστορία ως κυπριακός αθλητισμός και περί ντόπινγκ και περί διαχείρισης κρίσεων και περί επιμόρφωσης και επί ενημέρωσης. Όσα έχω θίξει ήδη σε προηγούμενη τοποθέτηση μου.
Ειρωνεία θα χαρακτήριζα το ότι τη μέρα που γινόταν ο έλεγχος στο Μαρτασίδη, είχα δημοσιεύσει άρθρο χαρακτηρίζοντας το ντόπινγκ ως ένα από τα πέντε κακά του κυπριακού αθλητισμού και σημειώνοντας την ανάγκη αλλαγών στη διαχείριση του θέματος και στην οικονομική ενίσχυση του έργου κατά του ντόπινγκ. Δυστυχώς, δικαιώθηκα.