ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΟΧΑΡΟΥΣ
Καταρχάς να ξεκαθαρίσω το εξής: Δεν είμαι κάτοχος πτυχίου ναυσιπλοΐας-θαλασσοπλοΐας, αλλά άμα πρόκειται για την σύγκριση των ανασταλτικών αδυναμιών μιας ποδοσφαιρικής ομάδας με ένα καράβι το οποίο μπήκε σε ένα καρνάγιο για επισκευή, αλλά με το που άραξε για ένα νέο ταξίδι παρουσιάστηκαν ελαττώματα, ανακαλύπτονται πολλά κοινά.
Ποια η αφορμή του σχολίου αυτού; Τα προβλήματα που παρουσιάζει η Ομόνοια στη φετινή ανασταλτική της λειτουργία και για τα οποία οι οπαδοί της απορούν και ένας από τους σημαντικούς λόγους, αφορά στον Πάμπο Χριστοδούλου. Προπονητής ο οποίος έπαιρνε άριστα όταν επρόκειτο για αμυντικές τακτικές όπου εργάστηκε πριν από το «τριφύλλι» (ΑΕΛ και Εθνική Κύπρου κυρίως).
ΘΕΜΑ: Καθηλωμένη με «φτωχή» συγκομιδή
Η Ομόνοια διαθέτει αξιόλογους αμυντικούς και όσοι διαφωνούν, η τεκμηρίωση της άποψης αυτής βρίσκεται στις ικανότητες και στα χαρακτηριστικά τους. Η ρίζα της πάθησης των ανασταλτικών αδυναμιών οι οποίες στέρησαν πολλούς βαθμούς στην ομάδα της πρωτεύουσας, θαρρώ πως βρίσκεται στην συνοχή μεταξύ του κέντρου και της άμυνας, όπως και στην αστάθεια που παρουσιάζεται στην εξαιρετικά σημαντική θέση κάτω από τα γκολπόστ.
Αυτό «σκοτώνει» τους πράσινους
Δεν θα επικεντρωθώ στη θέση του τερματοφύλακα. Είναι φανερό πως ο Πιτ Φελτχούιζεν αποδείχθηκε λανθασμένη επιλογή βάσει της μέχρι στιγμής παρουσίας του, ενώ ο Κωνσταντίνος Παναγή, «προδόθηκε» στον μεγαλύτερο βαθμό από τα ανασταλτικά λάθη. Αυτό που δεν υπάρχει στην Ομόνοια με αποτέλεσμα η λειτουργία της οπισθοφυλακής να είναι ευάλωτη στα λάθη, είναι οι ανασταλτικοί χαφ-ηγέτες. Τέτοιους παίκτες τους είχε ο σημερινός προπονητής της Ομόνοιας στο παρελθόν. Μερικά παραδείγματα είναι ο Ντεντέ Καρβάλιο και ο Μάριος Νικολάου (όταν ήταν στα καλύτερά του) τη σεζόν 2011-12 και στην περσινή δεύτερη θητεία του Χριστοδούλου στην ΑΕΛ, οι Μάρκο Σοάρες και Λούκας Σόουζα. Όλοι αυτοί έδεσαν με τους καλούς αμυντικούς και τερματοφύλακες και τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε όλοι.
Ο… τελειωμένος Φελτχούιζεν και η εξέλιξη με Κάι
Όσο για την Εθνική Κύπρου; Όποιους κι αν χρησιμοποιούσε ο Χριστοδούλου σε κέντρο και άμυνα, ήταν τόσο καλοί που έδεναν μεταξύ τους και η Κύπρος δεχόταν γκολ στα πλείστα παιχνίδια, μόνο με… αίτηση. Και στις δύο περιπτώσεις, υπήρχε μία άριστη συνοχή μεταξύ κέντρου και άμυνας.
Στην φετινή Ομόνοια, δεν υπάρχουν οι «κόφτες» πολυτελείας και όσο κι αν ψάχνεις να βρεις ηγετικά προσόντα στους φετινούς ανασταλτικούς χαφ των πρασίνων, Χέντβιχες Μαντούρο και Νίκανδρο Μπρέεφελντ (με βάση το λίγο που έπαιξε) δεν βρίσκεις. Και όσες φορές αγωνίστηκαν μαζί στο κέντρο οι Ρενάτο Μαργκάσα, Άλεξ Σοάρες και Ρουμπενίλσον Κανού που είναι πιο οργανωτικοί και επιθετικογενείς παίκτες, πολλές φορές υπήρχαν ανασταλτικά κενά.
Αποτέλεσμα; Η… προπέλα που βρίσκεται στο πίσω μέρος του ομονοιάτικου πλοίου κολλάει πολύ συχνά σαν να τυλίχθηκε από φύκια και από την καμπίνα της μεσαίας γραμμής απουσιάζει ο κεντρικός χαφ που κλήθηκε να έχει τον ρόλο του καπετάνιου στο κέντρο. Εξ ου και η συχνή έλλειψη συνοχής μεταξύ ανασταλτικών χαφ και αμυντικών και η επιπλέον αμυντική στήριξη στους παίκτες της οπισθοφυλακής.
Θα αποκτηθεί κατά τη χειμερινή μετεγγραφική περίοδο ποδοσφαιριστής που θα σουλουπώσει τις αδυναμίες μεταξύ κέντρου και άμυνας; Αν επανεγγραφεί ο Μπλατί Τουρέ θα αποτελέσει μια αξιόπιστη λύση; Ερωτήματα τα οποία θα απαντηθούν από τον καθ’ ύλην αρμόδιο που είναι ο Πάμπος Χριστοδούλου, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή. Πάντως, το ισχυρό μπροστινό μέρος του «πράσινου» καραβιού (επίθεση και σκοράρισμα) που σχίζει τα νερά, υπάρχει στην Ομόνοια και μένει να σουλουπωθεί η ανασταλτική λειτουργία για να πάει μακριά φέτος.
«Πληγώνουν», προκαλούν θλίψη και θυμό
Υ.Γ.: Η θέληση και η πίστη για καλύτερες μέρες στο πράσινο στρατόπεδο είναι δεδομένη. Όλοι θέλουν να πάρει τα πάνω της η Ομόνοια και για να πλησιάσει περισσότερο την κορυφή καλείται να δείξει ότι παρά τα μέχρι στιγμής αγωνιστικά προβλήματα που υπάρχουν, η ομάδα όχι μόνο βλέπει μπροστά, αλλά «πολεμάει» για να είναι ανταγωνιστική, κάτι που φάνηκε στο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ, άσχετα αν το «τριφύλλι» ηττήθηκε. Αυτό είναι και το πνεύμα που επικρατεί στο «Ηλίας Πούλλος», αυτό προσπαθεί να περνάει στους ποδοσφαιριστές του ο Πάμπος Χριστοδούλου, αυτό ζητούν και οι οπαδοί των πράσινων.