aezaekaelanorthosisapoelapollonarisdoksaethnikos achnaskarmiotissasalaminaothelos athienouomonoiapafosSuper LeaguePremier LeagueSerie ALaLiga

Α' ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΑΕΚ ΛΑΡΝΑΚΑΣΗ χορογραφία της καφρίλας

Η χορογραφία της καφρίλας

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΒΒΙΝΙΔΗ

Ένα νεαρό παιδί έχασε τη ζωή του απλώς επειδή βρέθηκε σε λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και φορούσε διακριτικά «άλλης ομάδας». Μαζί με τον θρήνο, φυσικά και η απορία. Ειπώθηκαν και γράφτηκαν πολλά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ενώ ειδικά οι οπαδοί της ομάδας που υποστήριζε, συγκλονισμένοι, τον ηρωοποίησαν και δεσμεύτηκαν να τιμούν τη μνήμη του για πάντα.

Δυστυχώς, όμως, εκείνο το αποτρεπτικό μούδιασμα, το σοκ της απώλειας, η αίσθηση ότι τα πράγματα σοβαρεύουν και βγάζουν τον τυφλωμένο οπαδό από τη φούσκα της παράνοιας, δεν κράτησε παρά μερικές ώρες. Ακόμη και την ημέρα της κηδείας του, ανεγκέφαλοι προσέβαλαν τη μνήμη του δίνοντας ένα «υψηλής αισθητικής» ρεσιτάλ καφρίλας στην πεζογέφυρα του Πανθεσσαλικού Σταδίου, σε περίοπτη θέση, απέναντι από κάμερες και φακούς, μπροστά στα υποκριτικά εμβρόντητα μάτια όλης της φίλαθλης Ελλάδας.

Συναισθηματικά ανάπηροι, νοητικά βραχυκυκλωμένοι, σαν ζόμπι, χτυπιούνται για να χτυπηθούν, αναίτια, ανούσια, παράλογα. Σαν να θέλουν να χορτάσουν ξύλο. Αυτό που πρώτιστα τους ελκύει είναι η ίδια η αυταξία της βίας. Ας μη μιλήσουμε καν για τις ατέλειωτες ώρες που ξεροσταλιάζουν οι οπαδοί στις αθλητικές ιστοσελίδες, τα ραδιόφωνα, την τηλεόραση, τη σχεδόν εθιστική καθημερινή ενασχόληση, το μονοπώλιο στις καθημερινές συζητήσεις. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από ένα όπιο, κάτι στο οποίο να είναι εθισμένοι. Αν δεν είναι η θρησκεία, θα είναι η πατρίδα, κι αν δεν είναι η πατρίδα, θα είναι η ιδέα. Αλλιώς, θα είναι η ομάδα, που μ’ έναν υπερρεαλιστικό τρόπο μπορεί και να τα συνδυάσει όλα αυτά. Χρειάζονται κάτι για να απασχολούν το μυαλό, καθώς αναζητούν κι ένα αποκούμπι δομικής αλληλεγγύης και συλλογικότητας.

Δεν περιγράφω φυσικά μια κατάσταση που παρατηρείται μόνο στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ίσα-ίσα. Υπάρχουν χώρες, θεωρητικά πολιτισμένες, όπου συμβαίνουν πολύ χειρότερα. Ο χουλιγκανισμός άλλωστε, ως όρος και φαινόμενο, ξεκίνησε από τη χώρα που θέσπισε τους κανόνες του ποδοσφαίρου, στην οποία κατά καιρούς μάνες θρήνησαν παιδιά.

Θα αποφύγω να συνδέσω την αρρωστημένη κατάσταση που επικρατεί στα γήπεδα της Ελλάδας –όχι μόνο τα ποδοσφαιρικά, πλέον– με την οικονομική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα των τελευταίων ετών. Ήταν τη δεκαετία του ’80 άλλωστε, την εποχή του συνθηματικού λαϊκισμού και της εκδίκησης της γυφτιάς, που ριζώθηκαν τα οπαδικά κινήματα, με εκδρομές και «ηρωικές» μετακινήσεις και ανελέητο ξύλο και σπασμένα σε κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας. Δεν υποτιμώ βεβαίως το αυτονόητο, ότι σε μια ανασφαλή, καχύποπτη, συνωμοσιοπαρανοϊκή κοινωνία με ροπή στον διχασμό και απέχθεια προς την αντίθετη άποψη, δημιουργούνται οι ιδανικές συνθήκες που εκκολάπτουν και μεγεθύνουν το τέρας. Οι σύλλογοι πάλι, με πλήρη συνείδηση της δυναμικής τους, δεν κακοκαρδίζουν τους οπαδούς, τους καλούν μόνο να «προστατέψουν την ομάδα» κι όχι τη λογική, τη σύνεση, το ευ αγωνίζεσθαι. Μάλιστα, οι οπαδοί ελάχιστα δείχνουν να πτοούνται από τις τιμωρίες των ομάδων τους. Η τιμωρία και η καταστολή άλλωστε, δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά το επιβεβαιώνουν.

Το τυφλό μίσος και η βία είναι κοινά χαρακτηριστικά του οπαδισμού και του φασισμού. Τα βασικά κίνητρα της απήχησης εκκινούν από το συναίσθημα και τη φυσική ροπή του ανθρώπου προς την αγελαία συμπεριφορά, εξελίσσονται σε «μαγική σκέψη» και καταβαραθρώνουν την αίσθηση της ατομικής ευθύνης, οδηγούν στην αλαζονεία και την περιφρόνηση του «διαφορετικού». Και εντέλει, λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης της χύτρας μιας κοινωνίας που βράζει από την καταπίεση και τις ανισότητες. Αλλά, προφανώς, δεν ξέρει τι της φταίει.

Στη φάση που περνά ο σύγχρονος καπιταλισμός, σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, αλλά και στην Ευρώπη, τη Λατινική Αμερική, την Ασία, την Αφρική, ο οπαδισμός πολλές φορές λειτουργεί ως το έσχατο είδος θερμής λαϊκής αντίδρασης που έχει απομείνει. Ένα αλεξικέραυνο κοινωνικής οργής. Γι’ αυτό και στους εκάστοτε εκφραστές της εξουσίας συμφέρει να τον διαφυλάσσουν ως κόρη οφθαλμού ή και να τον εκτρέφουν.

Photo Credits: Σωτήρης Μπαρμπαρούσης/ ΑΠΕ.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ