ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΥΡΟΥ
Όταν ανακοινώθηκε χθες βράδυ πως μετά τους Γκουστάβο Μαντούκα και Διονύση Χιώτη, τιμώμενο πρόσωπο θα ήταν και ο Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης, αίφνης αρκετοί απόρησαν.
Ο τηλεοπτικός φακός εστίασε σε αυτόν και λίγο πιο πίσω του, ξεπρόβαλε η φιγούρα της συζύγου του Στέλλας να δακρύζει από συγκίνηση, κάτι που πρόδιδε πολλά. Αυτή, γνώριζε καλύτερα από τον καθένα τη δυσκολία της στιγμής.
Και αυτό που πολλοί άρχισαν να υποψιάζονται, εκτυλίχθηκε μπροστά τους όταν ο εμβληματικός αρχηγός του ΑΠΟΕΛ ανέβηκε στην εξέδρα, κρατώντας με καμάρι τις δύο κορούλες του, οι οποίες ήταν ντυμένες με την αγωνιστική στολή του Θρύλου.
Οι λέξεις έβγαιναν μετά δυσκολίας από το στόμα του. Διοχέτευσε την πίεση της στιγμής στο πήγαινε-έλα στη σκηνή. Αλλά, τον ειρμό των σκέψεών του δεν τον έχασε ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Ο κάπτεν, ανακοίνωσε βουρκωμένος μπροστά από χιλιάδες κόσμου της ομάδας του το τέλος της συνεργασίας του με τον ΑΠΟΕΛ, έναν σύλλογο που υπηρέτησε με όλο του το είναι από 8 ετών.
Δέθηκε με την ομάδα, δέθηκε με τον κόσμο της, τη λάτρεψε και λατρεύτηκε παραλλήλως όσο λίγοι. Σήκωσε κούπες πρωταθλήματος, κούπες κυπέλλου, κούπες Σούπερ Καπ, αλλά πρωτίστως, ήταν βασικός πυλώνας του συνόλου που εκτόξευσε τον σύλλογο πέντε φορές σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Γεννημένος νικητής, γέννημα-θρέμμα του ΑΠΟΕΛ, ένας παίκτης που πέρασε ήδη με χρυσά γράμματα στην ιστορία των πρωταθλητών.
«Θέλω να ανακοινώσω ότι ο σημερινός (σ.σ. χθεσινός) αγώνας ήταν ο τελευταίος μου με τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ. Είναι μια απόφαση η οποία πάρθηκε μετά από πολύ ώριμη σκέψη. Ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να κάνω πραγματικότητα παιδικά μου όνειρα και φιλοδοξίες», ήταν οι πρώτες του λέξεις. Στην εξέδρα, δεν ακουγόταν ούτε κιχ. Η τρίχα κάγκελο, ενώ αρκετοί –ως μια κίνηση της στιγμής– άρχισαν να φωνάζουν ρυθμικά «μείνε στον ΑΠΟΕΛ».
Την απόφαση, όμως, ο Χαραλαμπίδης την είχε πάρει, ενημερώνοντας σχετικά τη διοίκηση προ λίγων ημερών… «Νιώθω ευλογημένος που κατέκτησα τίτλους και αγωνίστηκα πέντε φορές σε ευρωπαϊκούς ομίλους. Ευχαριστώ τον ΑΠΟΕΛ για την τιμή που μου έχει κάνει. Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις διοικήσεις, όλους τους προπονητές και όλους όσοι εργάστηκαν στην ομάδα. Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον κόσμο που με στήριξε όλα αυτά τα χρόνια», είπε ο Χαραλαμπίδης. Παρά το γεγονός πως έλεγε εδώ και καιρό πως αισθανόταν δυνατός για να συνεχίσει για άλλα δύο χρόνια τουλάχιστον, κάτι τέτοιο δεν έγινε…
Η συγκίνηση περίσσεψε στο «αντίο» του μεγάλου αρχηγού. Ευχαρίστησε τους πάντες, βάζοντας ουσιαστικά «τίτλους τέλους» σε μία ένδοξη καριέρα στον Θρύλο της καρδιάς του. Στην ομάδα που ξεκίνησε σε μικρή ηλικία το 1997 και παρέμεινε μέχρι το 2004. Στη συνέχεια πήγε σε Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ και Ιένα για να επιστρέψει το 2008 ξανά στον ΑΠΟΕΛ, βιώνοντας σχεδόν όλα όσα ονειρεύεται ο κάθε Κύπριος παίκτης.
Πρόκειται αναμφίβολα για τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της χώρας μας, ένας ολοκληρωμένος χαφ που έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στη σύγχρονη εποχή του ΑΠΟΕΛ. Υπόδειγμα αθλητή και πρωτίστως με ήθος. Ένας πραγματικός ηγέτης και ο οποίος στην πολύχρονη καριέρα του στο ποδόσφαιρο δεν δημιούργησε το παραμικρό αρνητικό. Και συνέχισε να μην αφήνει ίχνος «γρατζουνιάς» και όταν ο χρόνος συμμετοχής του ήταν χρόνο με τον χρόνο όλο και πιο λίγος. Το πάλευε δίνοντας πάντοτε τον καλύτερό του εαυτό.
Η ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Ο Κωνσταντίνος Χαραλαμπίδης μετά το τέλος του αγώνα με την Ανόρθωση πήγε προς τους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ και τους ευχαρίστησε με μια χαρακτηριστική του κίνηση. Αυτή ήταν η προαγγελία για το τι θα ακολουθούσε στη φιέστα. Ο αρχηγός των γαλαζοκιτρίνων έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Ως πρωταθλητής, όπως του αρμόζει.
Όταν πήρε στα χέρια την κούπα του πρωταθλήματος, την ύψωσε ψηλά με όλη τη δύναμή του! Και ας το είχε κάνει πολλές φορές. Με τις κορούλες του, Νέλια και Φένια, έκανε τον γύρο του θριάμβου, για τελευταία φορά ως ποδοσφαιριστής του Θρύλου. Ένα μεγάλο respect για έναν σπουδαίο παίκτη και πρωτίστως για έναν σπουδαίο άνθρωπο.
