TΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ
«Η ηγεσία είναι η δυνατότητα ή ικανότητα να καθοδηγείς και να εμπνέεις».
«Η ηγεσία είναι η ικανότητα να βοηθήσεις κάποιο να πετύχει κάτι, που δεν θεωρούσε δυνατό να πετύχει από μόνος του».
«Η ηγεσία είναι η δυνατότητα να μεταφράζεις το όραμα σε πραγματικότητα»
Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η ακαδημαϊκή και επιχειρηματική κοινότητα δεν κατάφεραν ούτε να περιορίσουν, ούτε και να καλουπώσουν ποτέ αυτό το ανθρώπινο προσόν. Αμέτρητοι οι προσδιορισμοί που υπάρχουν, κανένας ορθότερος του άλλου.
Λέμε συχνά, σε όλα τα φάσματα της ζωής μας, ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη ηγεσίας και ηγετών. Είναι παράγοντας τόσο σημαίνοντας και φέρει τόσο μεγάλη επιρροή, που η προεκλογική καμπάνια του νυν ΠτΚΔ βασίστηκε στο σλόγκαν «η κρίση θέλει ηγέτη». Είναι πλέον τόσο αναγνωρισμένη η ανάγκη της ηγεσίας, που στην Αμερική προσφέρονται μεταπτυχιακά στην αθλητική ηγεσία.
Είμαι της άποψης ότι «ηγέτης δεν γίνεσαι, γεννιέσαι».
Είναι το αιώνιο κλισέ, η αιώνια συζήτηση μεταξύ «ρομαντικών» σαν και εμένα και σίγουρα επιστημονικά ατεκμηρίωτο. Επιμένω, όμως, ότι οι εμπειρίες, τα βιώματα και οι γνώσεις δεν σε κάνουν «ηγέτη», αλλά σίγουρα σε κάνουν «καλύτερο ηγέτη».
Σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα του οργανισμού «Mercer» του 2015, με τον τίτλο «Connecting Leadership to Value» (Συνδέοντας την ηγεσία με τη δημιουργία αξίας), οι ηγέτες δεν πρέπει να εκπαιδεύονται και να αναπτύσσονται εκτός του περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιούνται και λειτουργούν, αλλά μέσα σε αυτό και μαζί με τους στενούς συνεργάτες τους, οπότε η επένδυση να έχει απόδοση προς αυτή την κατεύθυνση. Το απλό συμπέρασμα από την πιο πάνω επιστημονική διαπίστωση είναι ότι οι αθλητικοί ηγέτες χρειάζονται χώρο και χρόνο και προπαντός τριβή με το αντικείμενο. Χρειάζονται εμπιστοσύνη από την αθλητική κοινότητα, προώθηση και υποστήριξη.
Για μένα ηγέτης είναι αυτός που βάζει το καλό του συνόλου, πάνω από το δικό του. Το καλό του οργανισμού και των ατόμων του, ως προτεραιότητα. Ηγέτης είναι αυτός που έχει τη δυνατότητα να δώσει κίνητρα, να εμπνεύσει, να «δείξει το δρόμο». Ηγέτης είναι εκείνος που κάνει το σωστό, ακόμα και όταν κανένας άλλος δεν κοιτάζει. Εκείνος που τηρεί το λόγο του, ακόμα και μετά από οποιαδήποτε αλλαγή δεδομένων. Εκείνος με αξίες, αρχές και ακεραιότητα, πιο σημαντικά από πρόσκαιρα οφέλη. Αυτός που ηγείται δια του παραδείγματος, αξιοποιώντας τα βιώματα και τις γνώσεις του. Ηγέτης είναι αυτός, που εντοπίζει τα θετικά στους συνεργάτες του και τα προωθεί, υποδεικνύοντας τρόπους βελτίωσης των αρνητικών τους. Αυτός που ενδιαφέρεται για το σωστό και δίκαιο και όχι αυτό που είναι δημοφιλές και εύκολο. Αυτός που «τσαλακώνει» την εικόνα του χωρίς δεύτερη σκέψη, αν θα αποβεί σε γενικό καλό. Αυτός που είναι ακέραιος και όχι δουλοπρεπής. Αυτός που ξέρει ότι ο ηγέτης πρέπει να προετοιμάσει νέους ηγέτες και τους δίνει χρόνο και χώρο να «λάμψουν» και να «ανθίσουν» και να τον ξεπεράσουν ακόμα και τον ίδιο σε γνώσεις και εμπειρίες.
Ναι, το ξέρω. Αυτά δεν τα βρίσκεις εύκολα στη δική μας νοοτροπία… όχι στη δική μας χώρα…. και όμως. Στον κυπριακό αθλητισμό, έχουμε πολλά ικανά στελέχη. Υπενθυμίζω, και από τα δύο φύλα. Έχουμε πολλά στελέχη με όρεξη, με φιλοδοξία, με όραμα, με γνώσεις και εμπειρίες. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι ένας από αυτούς. Χρειαζόμαστε όμως περισσότερους ηγέτες. Και ο λόγος, θα ρωτήσετε;
Για να προωθήσουμε αθλητική ανάπτυξη. Για να προωθήσουμε αθλητική μεταρρύθμιση. Για να συμβαδίσουμε με τους πλέον ανεπτυγμένους και να ανοίξουμε νέες προοπτικές για τον αθλητισμό της χώρας μας. Για να τα καταφέρουμε, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάτι διαφορετικό από ότι κάναμε τόσα χρόνια. Να απαλλαγούμε από τον παραγοντισμό και την ερασιτεχνική προσέγγιση. Να πατάξουμε τη διαφθορά και την εκμετάλλευση του αθλητισμού για αλλότρια συμφέροντα. Για να προετοιμάσουμε το μέλλον του κυπριακού αθλητισμού, από όλες τις απόψεις. Εν κατακλείδι, η ηγεσία είναι ένα προσόν που δεν βρίσκεις εύκολα και ούτε εύκολα κατανοείς ή ασπάζεσαι, πόσο μάλλον καταδέχεσαι. Είναι όμως σημάδι προόδου και ανάπτυξης, εξού και απαραίτητο συστατικό στην αθλητική διοίκηση.
Είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ του να κάνεις τα πράγματα σωστά, από το να κάνεις τα σωστά πράγματα.